ساخت لایه های نازک اپتیکی اکسید روی و فسفر و مقایسه اثر آنها بر بازده سلول خورشیدی سیلیکونی

در تحقیق حاضر، هدف بررسی کارایی فوتولومینسانس نانوذرات فسفر قرمز در افزایش بازده سلول خورشیدی است. فسفر قرمز از طریق کاهش بازتاب سطحی سلول خورشیدی سیلیکونی نیز می تواند بازده سلول را افزایش دهد، برای این که تاثیر خاصیت فوتولومینسانس فسفر در افزایش بازده سلول بیشتر نمایان شود قبل از لایه نشانی فسفر، اکسید روی را که خاصیت ضد بازتاب دارد بر سطح سلول لایه نشانی کردیم تا بازتاب سطح سلول تا حد ممکن کاهش یابد و نقش خاصیت ضد بازتاب فسفر در افزایش بازده به حداقل برسد، با این روش افزایش بازده حاصل شده از لایه نشانی فسفر قرمز را می توان مرتبط به خاصیت فوتولومینسانس فسفر قرمز دانست. ابتدا nm۵۰ اکسید روی به روش تبخیر حرارتی فیزیکی بر روی سطح سلول خورشیدی سیلیکونی لایه نشانی شد و نتایج طیف سنجی نوری از سطح لایه نشان داد که این لایه بازتاب سطح سلول را کاهش داده است. همچنین نتایج اندازه گیری بازده سلول تحت تابش استاندارد AM۱.۵G بر سلول خورشیدی سیلیکونی نشان داد، بازده سلول کاهش یافته است. سپس بر سطح لایه اکسید روی  nm۹۰ فسفر قرمز به روش تبخیر حرارتی فیزیکی لایه نشانی شد و نتایج طیف سنجی نوری نشان داد که این لایه، مقداری بازتاب سطح سلول را افزایش داده است. نتایج اندازه گیری بازده حدود ۳۷ درصد افزایش بازده نسبی را نشان داد. این افزایش بازده را می توان به خاطر خاصیت فوتولومینسانس نانوذرات فسفر دانست که با دریافت نور فرابنفش می توانند نور مرئی گسیل کنند که برای سلول خورشیدی سیلیکونی جذب بیشتری دارد.

Keywords:

سلول خورشیدی سیلیکونی , بازده , فسفر , بازتاب , اکسید روی