هدف اصلی پژهش بررسی جایگاه تعامل
خرده فرهنگ ها در
برنامه درسی می باشد؛ که به روش توصیفی - تحلیلی است و برای جمع آوری اطلاعات از روشهای مطالعات کتابخانه ای ، و بررسی اسناد و منابع چاپی و الکترونیکی استفاده شده است . مسئله مطرح شده عدم وجود مولفه های آموزشی مناسب در
برنامه درسی برای تعامل و هم زیستی مسالمت آمیز
خرده فرهنگ ها در کنار حفظ و پایداری فرهنگ بومی می باشد که نتایج بیانگر ضرورت توجه در نظام آموزشی به این مسئله می باشد؛ تا فراگیران در مناطق چند فرهنگی
برنامه درسی متناسب با موقعیت فرهنگی خویش دریافت کنند تا نظام آموزشی ضمن اجرای عدالت آموزشی بتواند از پتانسیل ها و قابلیت های تنوع و تکثر فرهنگی در راستای توسعه وحدت ملی و گسترش تعاملات بهره ببرد و در این رویدادخطرات و تهدیدات ناشی از این پدیده را یه فرصت هایی درجهت تحقق جامعه ای ایده آل با نظام آموزشی متعادل از لحاظ فرهنگی در آینده تبدیل نماید؛ که این امر نیازمند تحقیقات بنیادی درمورد هریک از
خرده فرهنگ ،تجارب زیسته معلمان از آموزش در مناطق چند فرهنگی و سیاست گذاری های خرد و کلان در
برنامه درسی می باشد. بی توجهی به این امر می تواند تنش ها و تعارضارت اجتماعی گستردهای را در روابط فرهنگی میان اقوام داشته باشد.