بهبود مدل فرم پذیر تطبیق باینری محلی با استفاده از تفکیک عملگر افزایشی

مدل های فرم پذیر مبتنی بر لبه و ناحیه معمولا به تنهایی کارایی لازم برای ناحیه بندی تصاویر پزشکی را ندارند. یک راه حل برای این مشکل، استفاده از رو شهای مبتنی بر پردازش قابی مانند مدل فر مپذیر تطبیق باینری محلیLBF)است. اگرچهLBFعملکرد مناسبی درناحیه بندی تصاویر غیرهمگن دارد، اما سرعت همگرایی آن کم است. در این مقاله، با استفاده از روش تفکیک عملگر افزایشی سرعت همگرایی LBFبه شکل قابل ملاحظه ای بهبود یافته است. نتایج تجربی بیانگر آن است که اگرچه پاسخ های روش پیشنهادی مشابه با LBFمی باشد، اما سرعت همگرایی آن تا 5 برابر افزایش یافته است