بررسی میزان آگاهی نسبت به منشور حقوقی بیماران در بین دستیاران دندانپزشکی، متخصصین دندانپزشکی و دندانپزشکان عمومی سطح شهر اهواز و مقایسه ی این سه گروه با یکدیگر د ر سال ۱۴۰۰

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 33

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CPCONFE01_009

تاریخ نمایه سازی: 5 مهر 1403

Abstract:

مقدمه؛ اگرچه منشور حقوق بیمار به طور گسترده ای از سوی سیاست گذاران سیستم سلامت دهان و دندان مورد تاکید قرار گرفته است. ولی برای بیماران و ارائه کنندگان خدمات سلامت مفهومی مبهم دارد. لذا از آنجا که ارائه ی اخلاقی خدمات سلامت مستلزم توجه به حقوق بیماران است. در حال حاضر مهمترین اقدام در جهت اعتلای این حقوق, اطلاع رسانی به مردم از یک سو و آموزش دندانیزشکان از سوی دیگر است. بنابراین این مطالعه با هدفبررسی میزان آگاهی به منشور حقوقی بیماران در بین دستیاران دندانپزشکی، متخصصین دندانپزشکی و دندانپزشکان عمومی سطح شهر اهواز و مقایسه ی این سه گروه با یکدیگر انجام شد.روش کار :این مطالعه به صورت مقطعی می باشد. پس از اخذ رضایت اگاهانه از دندانپزشکان و همچنین گرفتن کد اخلاق از کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی جندی شایور اهواز، افراد و متخصصین وارد مطالعه شدند. قبل از شروع مطالعه از هر یک از دندانیزشکان رضایت اگاهانه برای شرکت در مطالعه اخذ گردید. قبل از شروع مطالعه چک لیستی که حاوی اطلاعاتی از قبیل اطلاعات دموگرافیک دندانپزشکان (از جمله سن، جنس، رشته تخصصی،مدرک تحصیلی، مدت زمان فعالیت) است با استفاده از پرسشنامه از متخصصان اطلاعات گرداوری گردید. دندانپزشکان به صورت تصادفی و با روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. نتایج: در مطالعه حاضر نتایج نشان داد که در دندانپزشکان با سابقه ی کاری زیر ۱۲ سال, نمره آگاهی از منشورحقوقی در بین متخصصین بیشتر بود. در دندانپزشکان با سابقه ی کاری بیشتز از ۱۲ سال, نیز نمره آگاهی گروه متخصصان و عمومی با اختلاف معنادارتری نسبت به گروه دستیاری بیشتر بود (P<۰.۰۱). همچنین نتایج نشان داد که گروه های متخصص نسبت به سایر گروه های دندانپزشک آگاهی بیشتری از منشور حقوقی بیماران دارند. ونیزافزایش سابقه کار در افزایش آگاهی دندانپزشکان تاثیر دارد (P<۰.۰۱). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که درمجردها نمره آگاهی گروه متخصصان با اختلاف معنادارتری نسبت به دو گروه دیگر بیشتر بود (P<۰.۰۱). همچنین مشخص شد از نظر سنی, فقط در رنج سنی ۲۰ تا ۳۰ سال نمره آگاهی گروه متخصصان با اختلاف معنادارتری نسبت به دو گروه دیگر بیشتر بود (P<۰.۰۱). در گروه دندانیزشکی عمومی، نمره آگاهی گروه سنی ۳۰ تا ۵۰ سال با اختلاف معنادارتری نسبت به دو گروه ۲۰ تا ۳۰ سال بیشتر بود (P<۰.۰۱) . نتیجه گیری: بین سن، سابقه کار، مدرک تحصیلی با میزان آگاهی دندانپزشکان نسبت به منشور حقوقی بیماران ارتباط وجود دارد. به عبارت دیگر، با افزایش سن، سابقه کار، مدرک تحصیلی میزان آگاهی افزایش می یابد.

Authors

فتانه قربانی جوادپور

استادیار گروه ارتو دنتیکس، دانشکده دندانپزشکی،دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

مریم امین زاده

دانشجوی دکترای عمومی دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

فرخنده جمشیدی

دانشیار گروه پزشکی قانونی ،دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز