مادها در حدود هفصد سال پیش از میلا د در سرزمی نهای غرب
ایران چیره شدند و دولت ماد را بنیان گداشتند. در
دوره مادها، کودکانو نوجوانان راه و رسم زندگا نی و کار و جنگاوری را در خانه و ایل می آموختند.
آموزش رسم ی مخصوص روحانیان بود. روحانیان، گذشته ازخواندن و نوشتن، اصول و مراسم دینی ، اخترشناسی و شیو ههای پیشگوی ی سرنوشت دیگران را در مراکز دینی فرا میگرفتند. مردم دیگر از خواندنو نوشتن بی بهره بودند. مادها خطی شبیه خط میخی داشتند. در دوران هخامنشی،
آموزش رسمی ویژه روحانیان زرتشتی )موبدان(، شاهزادگان ودولتمردان بود. اما چون در آیین زرتشت
آموزش و پرورش به مانند زندگی مهم شمرده شده بود، مردم
ایران به پیر وی از گفتار حکیمانه زرتشت،یعنی پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک، اخلاق و مهار تهای سودمند را به فرزندان خود
آموزش میدادند. در آن زمان آتشکدهها جایگاه رسمیآموزش بودند و موبدان علاوه بر درسها مذهبی، پزشکی، ریا ضی و اخترشناسی نیز درس میدادند. در
دوره افشاریه فرهنگ و تمدن ایرانی بهشرق و غرب گسترش یافت.