امروزه مشارکت در امر
آموزش و پرورش وظیفه کل جامعه است ، زیرا نظام های آموزشی در جهان با وظیفه بسیار بزرگ و مهم آموزش بهتر و بیش تر مواجه شده اند. در این کشاکش ، آموزش در وادی تنهایی دست و پا می زند و فاقد ابزار کافی است . این در حالی است که توسعه همه جانبه هر کشوری مرهون توسعه منابع انسانی آن کشور است . در چنین شرایطی سوال این است که چگونه می توان به
آموزش و پرورش مطلوب دست یافت ؟ شاید بتوان گفت که هنوز هم یکی از بهترین پاسخ ها به این سوال اساسی ، جوابی است که کمیسیون بین المللی توسعه
آموزش و پرورش یونسکو داده است . یعنی آن که هرگاه آموختن از نظر طول دوره و از منظر تنوع مطالب کار یک عمر باشد و همچنین از نظر منابع آموزشی ، اجتماعی و اقتصادی محصول تمامی جامعه می شود، در آن صورت باید از تجدیدنظر متعارف در نظام های آموزشی نیز پا را فراتر نهاده و به ترسیم یک »آرمان شهر« پرداخت ، زیرا این حجم و ابعاد واقعی نبرد آموزشی فرد است . در این رهگذر باید اشاره کرد که
آموزش و پرورش وظیفه کل جامعه است .