در تجارت، اصل سرعت در معاملات تجاری حائز اهمیت فراوانی است. یکسان سازی قوانین مربوط به
حق حبس علاوه بر بیع، دردیگر اسناد گوناگون، همواره مورد نظر حقوقدانان قرارگرفته است.
حق حبس به هر یک از طرفین عقد بیع یا عقود معاوضی دیگراین
حق را اعطاء میکند تا وقتی که طرف مقابل حاضر به انجام
تعهد متقابل نشود، در برابر او از انجام
تعهد خویش امتناع ورزد. درادامه ی این بررسی، تلاش شده است تا اعتبار و آثار حقوقی
حق حبس در پاسخ به هدف اصلی موضوع تحقیق که در واقع چگونگیکسب امتیازهای این گونه از
حق در اصول قراردادهای حقوق اروپا و کنوانسیون بیع بین المللی کالا و سایر اسناد و همچنین درحقوق ایران است مورد کنکاش قرار بگیرند. در حقوق ایران بر اساس ماده ۳۷۷ ق. م طرفین تحت شرایطی در برابرعوضین حقحبس دارند اما علیرغم اینکه حقوق ما به عنوان یک نظام حقوق اسلامی بر گرفته از فقه شیعه بوده، جای خالی بسیاری از مسائل ومباحثی که در رابطه با
حق حبس از سوی فقهاء در کتب خود به تفصیل بیان گردیده است؛ احساس می شود.