در این پژوهش ، به بررسی و مقایسه دو دیدگاه متفاوت در اخلاق، یعنی
اخلاق اسلامی و
اخلاق مادیگرایانه (ماتریالیسم ) پرداخته ایم .
اخلاق اسلامی بر پایه ی فطرت، عقل و وحی استوار است و آموزههای وحیانی را با عقل و سرشت انسانی هماهنگ می داند. در مقابل ،
اخلاق مادیگرایانه بر اساس نفسانیات و خواسته های انسانی شکل گرفته و تمایل دارد تا
اخلاق را از منظری دنیوی و بدون توجه به معنویات تعریف کند. این پژوهش با تحلیل مبانی ، غایات و تاثیرات هر دو دیدگاه بر جامعه و فرد، به ارزیابی نقاط قوت و ضعف آنها پرداخت و در نهایت ، یافته های این پژوهش نشان داد که
اخلاق اسلامی با تاکید بر ارزشهای وحیانی و فطری، راهنمایی جامع تر و عمیق تری برای رشد و تعالی انسان ارائه داده است ، در حالی که
اخلاق مادیگرایانه ممکن است در برخی موارد به نیازهای فوری و مادی پاسخ دهد، اما از دیدگاهی کلان و بلندمدت، کمتر به تعالی و سعادت انسانی کمک می کند. روش گردآوری اطلاعات در این اثر به صورت کتابخانه ای بوده و روش داده پردازی در آن به صورت توصیفی تعلی می باشد