بازنمود انتقادی رویکرد رفتار با زنان در ادبیات داستانی با تامل در دو داستان کوتاه: «وجه القمر» و «زن زیادی»

در سال های اخیر، حضور و نقش زنان در ادبیات، چه عنوان نویسنده و چه به مثابه موضوع وسوژه ادبیات، بسیار پر رنگ شده است. به گونه ای که می توان گفت: امروزه زن در هر اثر ادبی:نثر، شعر، داستان، یکی از پایه های اساسی آن به شمار می رود. زکریا تامر نویسنده سوری درداستان کوتاه «وجه القمر» وضعیت ناگوار زن در کشورهای عربی را توصیف می کند. چنان کهداستان کوتاه «زن زیادی» جلال آل احمد نیز، سرگذشت زنی مطلقه و منزوی در جامعه آن روزایران را بازتاب داده است. پژوهش حاضر، با روشی توصیفی- تحلیلی این دو قصه را بازخوانیو با هم مقایسه نموده و کوشیده به این پرسش پاسخ گوید که جایگاه زن در جامعه سنتی چگونهبوده و نظام مردسالار چگونه با او رفتار می کرده. نتایج به دست آمده از این پژوهش گویای آناست که هر دو قصه کوتاه، رویکردی به شدت انتقادی به رفتارهای حقارت امیز با زنان در جامعه یمردسالار را بازگویی نموده اند. فقر مادی و فقر فر هنگی دست به دست داده. مناسبات زندگیخانوادگی را به گونه ای جهت بخشیده اند که در آن، زن تحقیر و به حاشیه زندگی اجتماعی راندهشده است. او از حق تصمیم گیری محروم و همواره از سوی نظام مردسالار مورد اذیت و آزارهایگوناگون قرار می گیرد. هر دو نویسنده، با نگاهی انتقادی و اندکی متفاوت، تصویری رقت برانگیزاز وضعیت زنان در جامعه خود را بازتولید نموده اند.

Keywords:

داستان کوتاه , زن در داستان , زکریا تامر , جلال آل احمد , زن زیادی , وجه القمر