ایران (وطن) و یادکرد آ ن در مجموعه طفلی به نام شادی محمدرضا شفیعی کدکنی

محمدرضا شفیعی کدکنی یکی از شاعران برجسته معاصر است که در اشعارش ایران و نمادهای فرهنگی آنبازتاب بسیاری داشته است. بخش زیادی از این مسئله ناشی از دانش گسترده و آشنایی عمیق وی با مظاهرفرهنگی و تمدنی ایران است. در مجموعه طفلی به نام شاد ی (۱۳۹۹)، شاعر کم و بیش با همان بوطیقای خاصخود که در مجموعه های قبلی یعنی آیین های برای صداها و هزاره دوم آهوی کوهی به ثبات رسیده بود با استفادهمعتدل از زبان آرکائیک و روزمره در کنار هم و تصاویری با زیبایی شناسی نوقدمایی، سعی کرده است، مفاهیم موردنظر خود را بیان کند. مفاهیمی در این دفتر پروبال گرفته اند که همواره جزو دغدغه های اصلی شاعر بوده اند:مفاهیم و انتقادهای سیاسی، اجتماعی، دغدغه هایی برای وطن و آزادی، عشق و عرفان، طبیعت گرایی، نمادگراییو تعامل با سنت های شعر فارسی. یکی از دغدغه های اصلی شاعر در این مجموعه به مانند مجموعه های پیشین ،تامل در باب ایران و مسانل آن است. در این پژوهش با روش تحلیلی – توصیفی تلاش شده است نگاه وی بهایران و دغدغه ها و دل نگرانی های او در این باره تحلیل و بررسی شود. یافته های این پژوهش نشان میدهد کهوی در ادامه راهی که در دفاتر قبلی خود داشته، ایران را همواره در کانون توجه خود قرار داده و امیدها و گاهناامیدی های خود را خطاب به آن بیان کرده است . دردمندی فرهنگی و یاد وطن و ایران، عشق به ایران فرهنگی ،دل نگرانی ها برای وطن ، غربت در وطن، بیان مسائل اجتماعی و سخت یهای زیستن در وطن، امیدها و آرزوهایبرای وطن و.. . مسائلی است که شفیعی در این مجموعه شعر به آ نها پرداخته است.

Keywords:

ایران , وطن , میهن , طفلی به نام شادی , شفیعی کدکنی