این مقاله به بررسی تاثیر
روان شناختی محیط آموزشی بر
رشد و
توسعه دانش آموزان می پردازد.
محیط آموزشی به عنوان یکی از عوامل کلیدی در فرآیند یادگیری و
رشد روانی و اجتماعی
دانش آموزان شناخته می شود. مطالعات نشان می دهد که عوامل مختلفی از جمله طراحی فیزیکی فضا، روابط اجتماعی در محیط مدرسه، حمایت های عاطفی و روانی، و کیفیت تعاملات معلم-دانش آموز، تاثیرات قابل توجهی بر سلامت روانی، انگیزش تحصیلی و عملکرد تحصیلی
دانش آموزان دارند.در این پژوهش، به نقش طراحی فیزیکی فضاهای آموزشی مانند نورپردازی، رنگ ها، فضای باز و تجهیزات آموزشی مناسب پرداخته شده است. همچنین، تاثیر روابط اجتماعی مثبت میان
دانش آموزان و معلمان بر احساس تعلق به مدرسه و کاهش استرس های تحصیلی مورد بررسی قرار گرفته است. حمایت های عاطفی و روانی معلمان و کارکنان مدرسه در ایجاد محیطی امن و حمایت کننده برای
دانش آموزان نیز به عنوان یکی از عوامل مهم مورد توجه قرار گرفته است.نتایج تحقیقات حاکی از آن است که
محیط آموزشی مثبت و حمایت کننده می تواند منجر به افزایش انگیزش و اشتیاق
دانش آموزان به یادگیری، بهبود عملکرد تحصیلی، و کاهش مشکلات روانی و رفتاری شود. بر این اساس، توصیه می شود که مدارس و سیستم های آموزشی بهبود کیفیت
محیط آموزشی را به عنوان یک اولویت اصلی در برنامه ریزی ها و سیاست گذاری های خود قرار دهند تا بتوانند به
رشد و
توسعه همه جانبه
دانش آموزان کمک کنند.