ارزیابی پایداری سیستمهای کشاورزی براساس یک چارچوب و مجموعه شاخص جامعکشاورزی-محیط زیستی

عملکرد اصلی سیستمهای کشاورزی تولید غذا برای جمعیت درحال رشد جهان است. بااینحال، این عملکرد میتواند بر یکپارچگیاکوسیستمهای طبیعی تاثیر منفی داشته باشد. سیاستگزاران محیط زیست و کشاورزی برای شناخت، تحلیل و کاهش این اثرات منفیاز ابزارهای ارزیابی و مدیریتی مختلفی استفاده مینمایند. دراینمقاله، یک چارچوب مفهومی برای ارزیابی اثرات سیاستهایکشاورزی بر محیط زیست پیشنهادشده است. این چارچوب سیستم جهانی را بهعنوان چهار زیرسیستم و تعاملات آنها نشان میدهد.این چهار جزء، سلولهای یک ماتریس ۲ در ۲ )سیستم کشاورزی و بقیه کاربریها در مقابل سیستم اجتماعی-زیست محیطی، سیستمزیست محیطی( هستند. سپس مجموعه ای از شاخصها را برای مسائل زیست محیطی مشخص کرده و این موضوعات را در چارچوبقرار داده است. برای ارزیابی این مسائل، از چهار رویکرد شناختهشده موجود شامل ارزیابی چرخه حیات، تجزیه و تحلیل خدماتاکوسیستم، تجزیه و تحلیل شکاف عملکرد و شاخصهای زراعی-محیطی استفاده شده است. استفاده از این چهار رویکرد در کنارهمدید جامعتری از تاثیرات یک سیاست معین بر سیستم ارائه میدهد. سپس چارچوب مذکور بر روی سیاستهای کاشت موجودبااستفاده از مرور منابع گسترده و تجزیه و تحلیل مسائل مختلف زیستمحیطی، اعمالشده است. نتایج نشان داد علیرغم تفاوت زیرسیستمها براساس هدف، مقیاس، استاندارد، الزامات و غیره، استفاده از این چهار رویکرد با هم برای ارزیابی زیرسیستمها نه تنها امکانپذیر بلکه مفید و موثر است. ارائه این چارچوب مفهومی یک گام مهم روبه جلو برای ارزیابی پایداری در اکوسیستمها کشاورزیاست، اگرچه برای تولید یک ابزار واقعی عملیاتی به کار بیشتری نیاز است.

ارزیابی پایداری سیستمهای کشاورزی براساس یک چارچوب و مجموعه شاخص جامعکشاورزی-محیط زیستی Keywords:

ارزیابی جامع , سیاستهای کشاورزی , چارچوب مفهومی , خدمات اکوسیستمی , چرخه حیات , تحلیل شکاف عملکرد