تحلیل انتقادی دیدگاه های گابریل رینولدز در کتاب قرآن و زیرمتن بایبلی آن (مطالعه موردی: نام پیامبر ص در قرآن)

گابریل سعید رینولدز، از قرآن پژوهان پرکار غربی، بر این باور است که «محمد» در قرآن، نه یک اسم علم، بلکه یک صفت به معنای «ستوده» است. رینولدز این دیدگاه را که پیش از او توسط برخی دیگر از خاورشناسان نیز مطرح شده بود، در کتاب قرآن و زیرمتن بایبلی آن بیان کرده است. باور زیربنایی رینولدز این نظریه است که قرآن را نه در پرتو منابعی بعد از خود، یعنی تفاسیر و سیره نبوی و دیگر منابع اسلامی، بلکه تنها با توجه به ادبیاتی کهن تر از خود، یعنی منابع بایبلی و پسابایبلی باید فهمید و تفسیر کرد. رینولدز بسیاری از مبانی فکری تجدیدنظرطلبان را می پذیرد و با سنت گرایان مخالفت می کند. در مقاله حاضر، پس از معرفی اجمالی کتاب قرآن و زیرمتن بایبلی آن، مبانی فکری رینولدز مطرح و نقد شده است. سپس، به دیدگاه رینولدز درباره نام پیامبر در قرآن اشاره و به این مساله پاسخ داده می شود که آیا واژه «محمد» در قرآن بر نام پیامبر اکرم(ص) دلالت می کند یا خیر؟ نتیجه بررسی آن است که رینولدز روش نادرستی را در اثبات دیدگاه خود در پیش گرفته است که نه تنها ابهامی از قرآن نمی زداید؛ بلکه بر ابهام آن می افزاید. او به نام های برخی پیامبران و نام مکان ها در قرآن اشاره می کند تا نتیجه بگیرد محمد نه یک اسم علم، بلکه یک لقب است. این سخن نادرست می نماید؛ زیرا نام هایی مانند طالوت و صالح که رینولدز به آنها استناد می کند، اسم علم اند و حتی اگر وصف باشند، صفت هایی شناخته شده و رایج در زبان عربی هستند؛ برخلاف محمد که در زبان عربی کاربرد وصفی ندارد.

تحلیل انتقادی دیدگاه های گابریل رینولدز در کتاب قرآن و زیرمتن بایبلی آن (مطالعه موردی: نام پیامبر ص در قرآن) Keywords:

گابریل سعید رینولدز" , قرآن و زیرمتن بایبلی آن" , نام پیامبر(ص) در قرآن" , تجدیدنظرطلبی" , " , مسیحی سازی قرآن"