پیش نگری بارش ایران در دوره ۲۰۷۵-۲۰۲۶ با استفاده مقیاس کاهی دینامیکی توسط مدل منطقه ای RegCM۴.۷ طبق سناریوهای SSP

بارش مهمترین منبع تامین آب بخش کشاورزی کشور است که طبق میانگین بلندمدت به طور نایکنواختی در سطح کشور توزیع شده است. در این پژوهش داده های شرایط مرزی مدل سامانه زمین MPI-ESM۱.۲-HR برای پیش نگری میانگین بارش کشور برای دوره ۲۰۲۶-۲۰۷۵ توسط مدل اقلیمی منطقه ای RegCM۴.۷ مقیاس کاهی شد. مقیاس کاهی دینامیکی طبق دو سناریوی اقتصادی-اجتماعی میانه (SSP۲-۴.۵) و بدبینانه (SSP۵-۸.۵) از تفکیک افقی اولیه ۱۰۰×۱۰۰ به ۳۰×۳۰ کیلومتر انجام شد. بارش پیش نگری شده توسط مدل اقلیمی منطقه ای با استفاده از روش تبدیل مقیاس خطی (LS) مورد تصحیح قرار گرفت. در تصحیح اریبی از داده های مشاهداتی شبکه ای CRU و مقادیر مقیاس کاهی شده دینامیکی بارش در دوره تاریخی (۲۰۰۰-۲۰۱۴) استفاده شد.  نتایج نشان دادند که در مقیاس سالانه بارش در یک سوم جنوبی کشور در همه دوره-سناریوها بین ۷ تا ۱۵ درصد بیشتر از دوره مشاهداتی خواهد بود. اما در یک سوم شمالی و مرکزی کشور هر دو نوع تغییرات افزایشی و کاهشی (بین ۲-% تا ۷+%) رخ خواهد داد. در فصول بهار و تابستان بارش ها عمدتا جهت افزایشی دارند که بیشترین افزایش فصل بهار در نواحی جنوبی و در تابستان در جنوب و شرق کشور متمرکز است. در مقابل در نواحی غربی کشور جهت تغییرات بارش کاهشی است. در فصل پاییز، بر اساس سناریوهای میانه و بدبینانه بارش کشور به ترتیب دارای جهت کاهشی و افزایشی است. در فصل زمستان جهت بارش در تمامی مدل-سناریوها در جنوب غرب کشور افزایشی، غرب کشور کاهشی و در سایر نواحی در بازه نوسانات نرمال یا بی تغییر است.

پیش نگری بارش ایران در دوره ۲۰۷۵-۲۰۲۶ با استفاده مقیاس کاهی دینامیکی توسط مدل منطقه ای RegCM۴.۷ طبق سناریوهای SSP Keywords:

بارش , مقیاس کاهی , CMIP۶ , RegCM۴.۷ , MPI-ESM۱.۲-HR