بررسی مسئولیت پزشک از منظر حقوق کیفری با تکیه بر عنصر زمان و مکان

پزشک در برابر بیمار تعهدات مختلفی دارد که برخی از آنها صرفا جنبه اخلاقی دارند (آیین نامه انتظامی) وبرخی دیگر که اساسی ترین تعهد پزشک در برابر بیمار است؛ درمان و معالجه اوست. این تعهد پزشک دو جنبهدارد و در نتیجه مسئولیت پزشک از دو جنبه قابل بررسی است: ۱- از یک سو پزشک متعهد است تلاش کندبیماری شخص را معالجه کرده تا بیمار بهبودی حاصل نماید و هرگاه به رغم تلاش پزشک،بیماری شخص درماننشود،مسئولیت پزشک نسبت به عدم بهبودی بیمار مطرح می شود و پزشک ممکن است با وجود شرایط،مسئولباشد.مسئولیت پزشک در این دیدگاه در تمام نظام های حقوقی مبتنی بر تقصیر است. اما از آنجا که هرعملپزشکی،هرچند ساده ممکن است زیان های شدید بر بیمار به دنبال داشته باشد مثل اینکه شخص برای عملجراحی ساده ای بیهوش شود و هیچگاه به هوش نیاید؛وقوع این نوع زیان ها به رغم پیشرفت علم پزشکی بسیارمتداول است. این به دلیل طبیعت عمل پزشکی است که با بدن انسان که از حساسیت زیادی برخوردار است،مرتبطاست. بر این اساس،پزشک متعهد است مراقبت نماید و در جریان معالجه زیان جدیدی به بیمار وارد نشود و غالباهرگاه بحث از مسئولیت پزشک می شود از این دسته از زیان هاست. ۲-در حقوق ایران در خصوص مسئولیت وحقوق پزشکی به جز قانون و آیین نامه انتظامی،قانون خاصی وجود ندارد و در قانون مجازات اسلامی تنها چندماده وجود داردکه در خصوص حرفه پزشکی سخن گفته مانند سقط جنین و افشای اسرار بیمار و اعطای گواهیخلاف واقع و درباب مسئولیت پزشکی نیز چند ماده به تقصیر و اخذ برائت و رعایت نظامات اداری وفق مواد ۳۱۹و ۳۲۲ قانون مجازات اسلامی ۱۳۷۵ اشاره داشته اند که با انتقادات شدیدی در نحوه اختصاص جرم و مجازاتروبرو بوده و در قانون سال ۱۳۹۲ خصوصا ماده ۴۹۵ که ماده ۳۲۲ را نسخ نموده تعدیل نظرات به چشم می خورد

Keywords:

مسئولیت پزشک , حقوق کیفری , عنصر زمان و مکان