مقایسه محورهای کنوانسیون منع و مجازات نسل زدایی مصوب ۱۹۴۸ با اندیشه فقهی مقام معظم رهبری (مد ظله العالی)

بی تردید جنایت بین المللی نسل کشی یا ژنوسید یکی از معضلات مهم در حقوق بین الملل به حساب می آید. مجمع سازمان ملل متحد بوسیله قطعنامه شماره (۱)۸۶ مورخ ۱۱ دسامبر ۱۹۴۶ با اذعان به اینکه در تمام دوره های تاریخ این عمل خسارات بسیاری به عالم انسانیت وارد ساخته است و با اطمینان به اینکه به منظور رهائی عالم انسانیت از چنین بلیه وحشتناکی همکاری بین المللی ضرورت دارد «کنوانسیون منع و مجازات نسل کشی» را تدوین نمود. با توجه به تفاوت مبانی رهیافت های غرب در تدوین این کنوانسیون با مبانی اسلام، نوشتار حاضر با بهره گیری از اندیشه دفاعی مقام معظم رهبری به عنوان فقیه صاحب نظر در مکتب سیاسی اهل بیت علیه السلام به تحلیل و ارزیابی این مبانی پرداخته است. با روش تحلیلی - توصیفی چنین بدست آورد که مبانی دال بر منع نسل کشی، شامل حرمت به کارگیری سلاح کشتار جمعی، حفظ حرمت و کرامت انسانی و مقابله با نسل زدایی فرهنگی است. بر اساس این مبانی آسیب ها و خلاهای «کنوانسیون منع و مجازات نسل کشی» از جمله عدم حمایت از گروههای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی؛ نقص در مکانیزم اجرایی و مانع نبودن در پیشگیری و ... شناسایی شد و الگوی دفاعی مقام معظم رهبری جهت حفظ حقوق بشر به عنوان راهنمای عمل و مبنایی برای مقاومت در برابر ظلم و تجاوز به جهانیان معرفی می شود.

مقایسه محورهای کنوانسیون منع و مجازات نسل زدایی مصوب ۱۹۴۸ با اندیشه فقهی مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) Keywords:

جنایت علیه بشریت , نسل کشی , کنوانسیون منع و مجازات نسل کشی , الگوی دفاعی , مقام معظم رهبری