(تاثیر فناوری نانو بر آینده کشاورزی )

تغییرات آب و هوای جهانی ، افزایش سریع جمعیت و افزایش تقاضای جهانی غذا، کشاورزی را نیازمند به اجرای روشهای کارآمد برای بهبود محصول با حفظ کیفیت و کمیت نمودهاست . نانو تکنولوژی به عنوان یک علم بین رشته ای می تواند کاربرد وسیعی در بخش کشاورزی داشته و در موارد مهمی ، از جمله افزایش تولیدات زراعی ، کم کردن مصرف سموم و کودها، طولانی تر کردن مدت نگهداری محصول کشاورزی تولید شده و شاید در تمامی مراحل و نهادهها و ابزار کشاورزی انقلابی عظیم ایجاد کرده است . فناوری نانو در هر مرحله از کشاورزی ، از جمله جوانه زنی بذر، رشد، برداشت ، فرآوری ، ذخیرهسازی و حمل و نقل محصولات کشاورز ی تاثیر دارد. نانو کودها، نانو علف کش ها، نانو قارچکش ها، نانوحسگرهای زیستی ، حامل های ژنتیکی در مقیاس نانو، عوامل نانو زیست پالایی و نانوکامپوزیت ها برای بسته بندی ، کاربردهای جدید نانوتکنولوژی در حوزه بهبود محصولات زراعی هستند. نانوتکنولوژی با انتقال مواد مغذی به محل مورد نظر گیاه سبب کاهش و افزایش کارایی می شود. نانو آفت کش ها و کودها ، بیماری ها و افات را به طور موفقیت امیزی کنترل می کنند. پیشرفت در فناوری نانو به دیجیتالی شدن کشاورزی نیز کمک می کند. سهم نانوتکنولوژی در انتقال موثر مواد ژنتیکی درتکنیک های ویرایش ژن و مهندسی ژنتیک نیزبه طور قابل توجهی به بهبود محصول کمک کردهاست . هم چنین ، روشهای نانوزیست پالایی و نانوفتوکاتالیز قادر به حذف موادسمی از محیط می باشند. در این مقاله به مزایای بالقوه نانوتکنولوژی در کشاورزی و زمینه های مرتبط از جمله محیط زیست و صنایع غذایی و همچنین محدودیت های فناوری نانو به صورت مروری پرداخته شده است . انتظار می رود بخش کشاورزی و مواد غذایی مبتنی بر فناوری نانو در آینده نزدیک شکوفا تر شود.

Keywords:

نانوذرات , بهبود ذرات , بهبود محصول , سمیت گیاهی , نانوحسگرها