بررسی تاثیر گلوتاتیون بر برخی خصوصیات بیوشیمیایی توت فرنگی رقم "سابرینا" در کشت هیدروپونیک تحت کم محلولدهی

پایداری اکوسیستم های محصولات کشاورزی نیازمند بهبود مستمر مدیریت آب، مواد مغذی و خاک می باشد. کم محلولدهی می تواند شیوههای موثری برای حفظ و صرفه جویی در منابع آب و مواد مغذی در اکوسیستم های کشاورزی باشد، اما باید با احتیاط ایجاد شود تا سودآوری محصول به خطر نیفتد. بر همین اساس مطالعه حاضر به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور و ۳ تکرار در سال ۱۴۰۲ در دانشگاه ارومیه روی نشاء توتفرنگی رقم "سابرینا" انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل کم محلولدهی در سطوح ۱۶۰ و ۲۰۰ میلی لیتر و گلوتاتیون در سه سطح صفر و ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میکرولیتر به صورت محلولپاشی استفاده شد. برخی شاخص های بیوشیمیایی از قبیل محتوای فنل ، فلاونوئید کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی با روش DPPH مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که کم محلولدهی به ویژه در سطح ۲۰۰ میلی لیتر و گلوتاتیون در غلظت ۵۰۰ میکرولیتر منجر به افزایش فاکتورهای مذکور از جمله محتوای فنل کل (۳۱/۱۳ درصد)، فلاونوئید کل (۴۶/۲۱ درصد) و ظرفیت آنتی اکسیدانی با روش مهار ) DPPH ۹۵/۴۵ درصد) در مقایسه با شاهد شد. به طور کلی می توان گزارش نمود که تیمار گلوتاتیون منجر به افزایش فاکتورهای بیوشیمیایی مورد مطالعه تحت شرایط کم محلولدهی در پژوهش حاضر گردید.

Keywords:

اسیدآمینه , کشت بدون خاک , کمبود مواد غذایی