بررسی تاثیر عملیات پسگرم بر خوردگی بین دانه ای در مقاطع جوش فولاد زنگ نزن 347

در این پژوهش تاثیردماو نحوه سرد شدن بر حساسیت به خوردگی بین دانه ای در مقاطع جوش فولاد زنگ نزن آستنیتی347 بررسی شده است . بدین منظور عملیات پسگرم در دماهای ºC 650 ( به مدت یک ساعت ) ، ºC 880 و ºC 1050 ( به مدت دوساعت ) بر روی نمونه های جوشکاری شده فولادزنگ نزن 347 انجام گرفت . سپس نمونه هادر دو محیط آب و هوا سرد شدند . همچنین به منظور بررسی دقیق تر نتایج، نمونه های که در880 و ºC 1050 پسگرم شده و در هوا سرد شده بودند، دوباره تحت عملیات حساس سازی در دمای ºC 650 به مدت یک ساعت قرارگرفتند . از آزمایش اسیداگزالیک ( استرایکر ) به عنوان آزمایش استاندارد جهت بررسی حساسیت به خوردگی بین دانه ای استفاده گردید . ساختارهای بدست آمده از این آزمایش توسط میکروسکوپ های نوری و الکترونی مورد بررسی قرار گرفتند . کاربیدهای ایجاد شده در ساختار نیز توسط آنالیز EDS مورد مطالعه و بررسی واقع شدند . بررسی ها و مطالعات بعمل آمده نشان می دهد که استفاده از عملیات حرارتی پایداری سازی در درجه حرارت ºC 1050به مدت دو ساعت وسپس سردکردن درهوا یا آب باعث حذف حساسیت به خوردگی بین دانه ای درنمونه های جوشکاری شده، می شود .

Keywords:

فولاد زنگ نزن آستنیتی , خوردگی بین دانه ای , حساسیت , کاربید کروم