سبزفرشها (چمن ها)، بخش حیاتی سیستم های اکولوژیکی چشم انداز برای زمین های ورزشی ، زمین های گلف ،
چمن زارهای خانگی و پارکها را تشکیل می دهند. با این حال، گونه های چمنزار تحت تاثیر
تنش های غیرزیستی متعددی از جمله شوری، گرما، سرما، خشکی ، غرقابی و فلزات سنگین هستند. شرایط محیطی سخت ممکن است منجر به مهار رشد، آسیب به ساختار سلولی و اختلال در عملکرد متابولیک شود. از این رو، گونه های چمنزار برای زنده ماندن در محیط نامساعد، استراتژی های تطبیقی مختلفی را توسعه داده اند، به عنوان مثال، آنها می توانند مواد سمی گیاهی را دفع کنند، و باعث افزایش فعالیت آنزیم های مربوط به پاسخ استرس و تنظیم بیان ژن ها می شوند. به طور همزمان، برخی از هورمون های گیاهی و مولکول ها می توانند برای بهبود تحمل
تنش در
چمن مورد استفاده قرار گیرند. به طور کلی ، مکانیسم های استراتژی های تطبیقی یکپارچه هستند اما لزوما یکسان نیستند. اخرا,،ی آنالیزهای متابولومیک ، پروتئومی و ترانسکریپتومی ، متابولیت ها، پروتئین ها و ژنهای مرتبط با پاسخ استرس زیادی را در
چمن زار نشان دادهاند. بنابراین ، مکانیسم تنظیم پاسخ
چمن به
تنش های غیرزیستی بیشتر درک شد. با این حال، ژنهای خاص یا مرتبط با طیف گستردهای که ممکن است تحمل استرس را بهبود بخشند، همچنان باید شناسایی شوند. درک پاسخ استرس در گونه های
چمن به بهبود تحمل
تنش در
چمن کمک می کند.