شیوه های آموزش در دوران پسا کرونابا تاکید بر دانش آموزان مقطع ابتدایی

Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 6

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

RVCONF04_003

تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1403

Abstract:

شیوع ویروس کرونا تغییرات بنیادی را در آموزش دانش آموزان به وجود آورده است که اثرات آن در دوران پس از کرونا نیز مشهود است؛ با توجه به اهمیت شناسایی آموزش موثر در دوران پس از کرونا، پژوهش حاضر با بررسی شیوه های آموزش موثر در دوران پساکرونا صورت گرفته است . این پژوهش توصیفی و از نوع مروری بود که با مرور پژوهش های انجام گرفته مربوط به آموزش دوران پس از کرونا و کرونا انجام شده است. یافته های پژوهش نشان داد که یکی از آموزش های موثر در دوران پس از کرونا آموزش بر خط است. آموزش به صورت برخط توانست جلوی تعطیلی رسمی آموزش در مدارس را بگیرد، امروزه در وضعیت کنونی جهان در دوران پساکرونا، ترکیب آموزش مجازی و آموزش حضوری به عنوان دستاورد تحول نظام های آموزشی نوین، امری اجتناب ناپذیر است. از سوی دیگر نتایج نشان داد که یکی دیگر از روش های مناسب آموزشی در دوران پسا کرونا، یادگیری به روش معکوس است. رویکرد و روش یادگیری معکوس، باعث می شود که مطالب علمی از طریق تفکر و پیش خوانی و استفاده از زمان مناسب، نیروی تفکر در فرد را پرورش دهد. همچنین نتایج نشان داد که استفاده از سامانه های تخصصی برای دانش آموزان و فعالیت های مربوطبه آنها «شاد» راه کار دیگری به شمار می آید. توسعه و استفاده از فناوری های ارتباطی در سیستم های آموزشی حرکتی برای تغییر در آموزش هستند که موجب تسهیل ارائه و دریافت برنامه های آموزشی در فواصل مکانی شده اند پیشرفت در فناوری ها راه های جدیدی را برای ایجاد و افزایش روش های نوین تدریس بر روی معلمان گشوده است. در مجموعبراساس یافته های پژوهش حاضر می توان دریافت که در حال حاضر آموزش های مبتنی بر رایانه و اینترنت را می توان از به روزترین نوع آموزش ها برای دوران پسا کرونا مطرح کرد. بر این اساس پیشنهاد می شود که از این روش ها در کلاس های درس استفاده بیشتری کرد و دانش آموزان را به سمت روش های نوین آموزشی مبتنی بر تکنولوژی های نوین ارتباطی و اطلاعاتی سوق داد.

Authors

زبیر صمیمی

استادیار گروه علوم تربیتی و تکنولوژی آموزشی، دانشگاه بین المللی چابهار، چابهار، ایران

فهیمه محمدی

دانشجوی کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی، دانشگاه بین المللی چابهار، چابهار، ایران

سیده آسیه محمدی تولایی

دانشجوی کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی، دانشگاه بین المللی چابهار، چابهار، ایران

زهرا عیسوند

دانشجوی کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی، دانشگاه بین المللی چابهار، چابهار، ایران