گرم شدن تدریجی زمین به دلیل استفاده بی رویه از سوخت های فسیلی، افزایش قیمت سوخت، آلودگی های زیست محیطی و تولید گازهای گلخانه-ای سبب شده تا دانشمندان درصدد تولید سوختی تجدیدپذیر و جایگزین سوخت های فسیلی باشند. مصرف بیش از اندازه ی سوخت های فسیلی مانند گازوئیل توسط موتوهای دیزل هم باعث اتمام این منابع می شود، لذا یافتن منابع جایگزین به عنوان سوخت ضروری است. از جمله منابع تجدیدپذیر که به عنوان جایگزینی پایدار برای منابع فسیلی که مورد توجه قرار گرفته، سوخت های زیستی هستند. سه نسل
سوخت زیستی معرفی شده که نسل سوم یا همان
ریزجلبک ها نه تنها منجر به تولید سوخت از یک منبع انرژی پایدار، تجدیدپذیر و زیست سازگار می شوند، بلکه می توانند منجر به تصفیه ی پساب ها و تثبیت گاز دی اکسید کربن شوند. امروزه بیشترین تولید
سوخت زیستی معطوف به استفاده از زیست توده ی گیاهی، ضایعات کشاورزی، پسماندهای جامد و لجن های دفعی تصفیه خانه های فاضلاب بوده است.
بیودیزل (دیزل زیستی) یک سوخت گازوئیلی پاک است که به عنوان مکمل در موتورهای دیزلی عمل می کند و برای این کار هیچ گونه تغییری در موتور لازم نیست. این سوخت از منابع قابل تجدید مانند روغن دانه های گیاهی، روغن های پسماند و جلبک ها تولید می-شود. یکی دیگراز برتری های مهم
بیودیزل تولیدی با جلبک ها نسبت به دیزل نفتی، کاهش انتشار گاز دی اکسیدکربن تا مقدار ۷۸ درصد است. در فرایند تولید بیودیزل، هدف یافتن راهکارهایی است که بازدهی فرایند تولید را تا حد ممکن افزایش دهد و در عین حال خصوصیات
بیودیزل تولیدی مطابق با استانداردهای موجود باشد. مقاله ی مروری حاضر با استفاده از مقالات پایگاه های علمی معتبر تهیه شده است.