کاربرد روش میدانهای تصادفی در تحلیل قابلیت اعتماد پایدارسازی گود و تعیین طول همبستگی مکانی بحرانی (مطالعه موردی پروژههای واقعی )

به دلیل عدم قطعیت هایی که در مهندسی ژئوتکنیک وجود دارد، تحلیل های احتمالاتی و قابلیت اعتماد نقش مهمی ایفا می کنند. روش میدانهای تصادفی در تحلیل قابلیت اعتماد و تحلیل ریسک مسائل ژئوتکنیکی به ویژه پایدارسازی گود مورد استفاده و توسعه قرار گرفته است . استفاده از روش میدانهای تصادفی در پژوهش های سایر محققان اغلب در حد کاربرد برای مسائل ساده به صورت پارامتریک بوده است ؛ از همین رو بکارگیری عملی روش میدانهای تصادفی در پروژههای واقعی گودبرداری از اهداف این پژوهش است . طول همبستگی مکانی از مهمترین مشخصه های تاثیرگذار در روش میدانهای تصادفی می باشد. بکارگیری میدانهای تصادفی و بدست آوردن طول همبستگی مکانی بحرانی در حالت Worst Case، در یک نگاه بدبینانه بیشترین احتمال گسیختگی را در تحلیل قابلیت اعتماد معرفی می کند. در این مقاله با جمع آوری و پردازش دادههای مربوط به پایدرسازی گودهای واقعی ، تحلیل قابلیت اعتماد با بدست آمدن طول همبستگی بحرانی مورد بررسی قرار می گیرد. به این منظور از پیادهسازی میدانهای تصادفی در تحلیل پایداری به روش تعادل حدی (RLEM) استفاده شده است . نتایج نشان می دهد ضریب اطمینان پایداری دیوارههای گود با احتمال گسیختگی آن ارتباط مستقیمی ندارد. روش سنتی طراحی پایدارسازی گود با توجه به عدم قطعیت های موجود در مسائل ژئوتکنیکی ، ابزار روشنی به جز مقدار ضریب اطمینان پایداری گود در اختیار طراح قرار نمی دهد؛ درحالیکه در روش مبتنی بر قابلیت اعتماد سعی بر این است که طراحی بر اساس مقدار کمی احتمال گسیختگی که ابزار روشن و ملموسی است صورت گیرد.

کاربرد روش میدانهای تصادفی در تحلیل قابلیت اعتماد پایدارسازی گود و تعیین طول همبستگی مکانی بحرانی (مطالعه موردی پروژههای واقعی ) Keywords:

قابلیت اعتماد , میدانهای تصادفی , طول همبستگی مکانی , پایداری گود , مطالعه موردی .