بررسی ارتباط تغییرات سطح بیان ژن CLU و پیش آگهی بیماران مبتلا به سرطان معده

سابقه و هدف: سرطان معده یکی از سرطان های شایع با یک میلیون بیمار جدید در سال بوده و پس از سرطان ریه دومین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر دنیا می باشد. این بیماری بسیار ناهمگون با محل اولیه، هیستولوژی، طبقه بندی مولکولی و رفتار بیولوژیکی متفاوت می باشد و اطلس ژنوم سرطان چهار زیرگروه مختلف آدنوکارسینوم معده را مشخص کرده است. طی چند دهه گذشته مطالعات مولکولی مختلفی جهت فهم مکانیسم ایجاد و پیشرفت سرطان معده و هم چنین شناسایی بیومارکرهای تشخیصی و پیش آگهی دهنده جدید انجام شده است. چندین فرآیند داخل سلولی از جمله تغییر در بیان ژن ها می تواند منجر به ایجاد و یا پیشرفت سرطان معده گردد. تغییر در پروفایل بیانی ژن ها نه تنها در سرطان بلکه در بیماری های دیگری از جمله بیماری های قلبی، بیماری های خود ایمنی و دیابت می تواند دخیل باشد. ژن CLU از جمله ژن های محافظت شده در طول تکامل است و محصول آن پروتئین کلاسترین می باشد که در انواع مختلفی از فرایندهای سلولی از جمله اتصالات بین سلولی و مرگ برنامه ریزی شده سلول ایفای نقش می کند. کلاسترین دارای نقش چندگانه در سرطان زایی و تهاجم تومور می باشد. در یک دسته بندی، این ژن را در گروه ژن های مهارکننده متاستاز طبقه بندی می کنند. بر خلاف ژن های مهارکننده تومور، ژن های مهارکننده متاستاز در تومورها دچار جهش نمی شوند، درمقابل در اغلب موارد بیان آن ها به صورت کاهشی تنظیم می گردد. لذا هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی ارتباط تغییرات سطح بیان ژن CLU و پیش آگهی بیماران مبتلا به سرطان معده می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، ۵۰ جفت بافت تومور و بافت سالم مجاور از بیماران مبتلا به سرطان معده جمع آوری شدند. در ابتدا، بیان نسبی ژن CLU از طریق روش واکنش زنجیره ای پلیمراز کمی در زمان واقعی (qRT-PCR) ارزیابی شد. استخراج RNA با استفاده از محلول RNX-plus و سنتز cDNA با استفاده از کیت شرکت BIOFACT و به روش مخلوط Random Hexamer و الیگو dT انجام شد. سطوح بیان ژن ها به وسیله ترموسایکلر StepOnePlus مورد سنجش قرار گرفت و از GAPDH به عنوان ژن کنترل داخلی استفاده شد. پس از آن جهت بررسی بیش تر تغییرات بیان ژن CLU، بیان این ژن در دو گروه از بیماران بررسی گردید. برای ارزیابی اثر بیان ژن CLU در مدت زمان بقای بیماران، آنالیز کاپلا- مایر انجام شد. به علاوه، یک آنالیز جامع جهت بررسی بیان ژن CLU در سرطان های مختلف با استفاده از داده های TCGA انجام شد. یافته ها: بررسی بیان ژن CLU نشان داد میزان بیان این ژن در نمونه های تومور برابر با ۰/۴۶ نمونه های حاشیه تومور می باشد. در ادامه برای بررسی بیان این ژن از دیتای های دو کوهورت دیگر استفاده گردید. نتایج آنالیزها نشان دادند که بیان این ژن در نمونه های توموری بیماران نسبت به نمونه های نرمال، پایین تر بوده و در تمامی مراحل بیماری سرطان معده نسبت به بافت مجاور تومور، کاهش معنی داری دارد. در بررسی بقا کلی بیماران اختلاف معنی داری در مدت زمان بقاء بین بیمارانی که بیان بالای ژن CLU داشته اند با آن هایی که بیان پایین تر این ژن را داشته اند، مشاهده گردید. بیان پایین تر این ژن همراه با کاهش مدت زمان بقاء بیماران بود. نتایج بررسی جامع نشان داد در اکثر سرطان های بررسی شده بیان این ژن کاهش می یابد. استنتاج: براساس یافته های مطالعه حاضر، می توان از بیان ژن CLU به عنوان یک مارکر پیش آگهی در سرطان معده استفاده کرد و ژن درمانی CLU را به عنوان یکی از گزینه های درمانی سرطان معده در نظر داشت.

بررسی ارتباط تغییرات سطح بیان ژن CLU و پیش آگهی بیماران مبتلا به سرطان معده Keywords:

gastric cancer , CLU , gene expression , prognostic marker , overall survival , سرطان معده , CLU , بیان ژن , مارکر پیش آگهی , بقاء کلی