بررسی پتانسیل ماهواره های ارتفاع سنجی در برآورد رطوبت سطحی خاک در مناطق نیمه خشک
Publish place: Journal of the Earth and Space Physics، Vol: 50، Issue: 3
Publish Year: 1403
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 72
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_JESPHYS-50-3_006
Index date: 18 October 2024
بررسی پتانسیل ماهواره های ارتفاع سنجی در برآورد رطوبت سطحی خاک در مناطق نیمه خشک abstract
ارتفاع سنج های ماهواره ای به طور متداول در پایش ارتفاعی آب های کره زمین و همچنین صفحات یخی استفاده می شوند. اما با توجه به تاثیر ناهمواری سطح بر شکل موج های بازگشتی ارتفاع سنج ها، آنها را می توان در تخمین ویژگی های سطح نظیر رطوبت سطحی خاک نیز به کار گرفت. هدف اصلی این پژوهش بررسی پتانسیل ارتفاع سنج های نسل قدیم و جدید (ارتفاع سنج های رادار با دهانه ترکیبی) در برآورد رطوبت سطحی خاک در قسمت نیمه خشک کشور اسپانیا در بازه زمانی ۲۰۱۶ الی ۲۰۲۳ است. جهت نیل به این هدف، گذر ۶۴۴ ماهواره سنتینل-۳ آ و گذر ۲۱۳ ماهواره جیسون-۳ انتخاب شدند. علاوه بر هندسه برداشت متفاوت این دو ماهواره ارتفاع سنجی، کارایی بازتعقیب گرهای مورداستفاده در آنها در برآورد رطوبت سطحی خاک نیز در این پژوهش به چالش کشیده شدند. روابط بین ضرایب پراکنش به دست آمده از بازتعقیب گرهای موجود در داده های سطح دو ماهواره سنتینل-۳ آ، جیسون-۳ و رطوبت سطحی خاک حاصل از داده های میدانی بررسی شدند. نتایج یک رابطه خطی دقیق را بین ضرایب پراکنش و رطوبت سطحی خاک اندازه گیری شده در دو ایستگاه زمینی مختلف در امتداد برداشت در هر دو ماهواره نشان دادند. بهترین نتایج برای ماهواره های سنتینل-۳ آ و جیسون-۳ به ترتیب با بازتعقیب گرهای اقیانوسی (با ضریب همبستگی ۷۵/۰) و آیس (با ضریب همبستگی ۷/۰) حاصل شد. نتایج ضمن بیان قابلیت بالای هر دو ماهواره سنتینل-۳ آ و جیسون-۳، برتری ارتفاع سنج های رادار با دهانه ترکیبی را نسبت به ارتفاع سنج های نسل قدیم در برآورد رطوبت سطحی خاک در منطقه موردمطالعه نشان داد.
بررسی پتانسیل ماهواره های ارتفاع سنجی در برآورد رطوبت سطحی خاک در مناطق نیمه خشک Keywords:
بررسی پتانسیل ماهواره های ارتفاع سنجی در برآورد رطوبت سطحی خاک در مناطق نیمه خشک authors
Mohammad Mardoukhi
گروه ژئودزی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
Seyed Rohallah Emadi
گروه ژئودزی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
Parisa Agar
گروه ژئودزی، دانشکده مهندسی ژئودزی و ژئوماتیک، دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
