دیدگاه دانشجویان پزشکی نسبت به درس فیزیولوژی عملی در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز: یک مطالعه توصیفی تحلیلی

مقدمه تجارب آزمایشگاهی، مولفه های پویا جهت توسعه مهارت های عملی در آموزش پزشکی هستند. تقویت توانایی عملی، ضامن پیشرفت شغلی آینده دانشجویان است و با توجه به اینکه رشته فیزیولوژی یکی از رشته مهم علوم پایه پزشکی است این مطالعه با هدف دیدگاه دانشجویان پزشکی نسبت به درس فیزیولوژی عملی جهت بهبود کیفیت این واحد انجام شد.  روش ها پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که در سال ۱۴۰۱ انجام شد. جامعه مورد نظر شامل دانشجویان پزشکی دانشکده پزشکی، ورودی سال ۱۳۹۹ بود که واحد فیزیولوژی عملی را با موفقیت گذراندند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات (اطلاعات جمعیت شناختی و پرسش نامه استاندارد محقق ساخته) بود. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ انجام شد. یافته ها میانگین نمره فیزیولوژی عملی دانشجویان ۲/۳۲ ±۱۶/۹۸ بود. حداقل نمره درس فیزیولوژی عملی دانشجویان ۱۰/۵ و حداکثر نمره دانشجویان ۲۰ بود. میانگین دیدگاه دانشجویان به تمام گزاره ها بیشتر از متوسط بود که نشان دهنده میزان رضایت نسبتا مطلوب دانشجویان از فیزیولوژی عملی بود. همچنین یک رابطه معنی دار بین دیدگاه دانشجویان به فیزیولوژی عملی و نمره فیزیولوژی عملی وجود داشت ( ۰/۰۵>p). نتیجه گیری دانشجویان پزشکی نظرات مثبتی نسبت به ارائه فیزیولوژی عملی داشتند و این درس توانسته است ارتباط بهتری بین مطالب فیزیولوژی پایه و بالینی برقرار کند. امید است بتوان با افزایش کیفیت ارائه این درس و افزایش انگیزه در دانشجویان پزشکی به یادگیری عمیق تر مطالب فیزیولوژی به دانشجویان کمک کرد. به نظر می رسد کاربردی بودن مطالب تدریس شده، استفاده از نکات بالینی و نمونه های بیماری‎های شایع یکی از مهم ترین دلایل افزایش علاقه دانشجویان به این درس باشد.

دیدگاه دانشجویان پزشکی نسبت به درس فیزیولوژی عملی در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز: یک مطالعه توصیفی تحلیلی Keywords:

Students , Education , Evaluation , دانشجویان , آموزش , ارزشیابی