سیر تکامل هویت ایرانی در دوره ی اشکانیان در تقابل با هویت یونانی-رومی

شکست داریوش سوم از اسکندر مقدونی به عنوان نخستین شکست سیاسی بزرگ در تاریخ حکومت­های ایرانی­تبار و سپس برآمدن اشکانیان، تاثیر مهمی در برجسته­تر شدن برخی عناصر هویت ایرانی داشت. با حضور یونانیان در قلمرو هخامنشی، فرهنگ هلنی نیز رو به گسترش نهاد. در این شرایط، حکومت ایرانی­تبار اشکانی در شرق فلات ایران پدیدار شد و در تقابل با فرهنگ یونانی، به مرور به مولفه های فرهنگی ایرانی توجه کرد. هویت، همواره در برابر یک «دیگری» خودش را نشان می­دهد. ظهور فرهنگ و حکومت هلنی در حکومتی که ایرانی­تباران شکل داده بودند، دوگانه­ای هویتی ایجاد کرد که ویژگی­های فرهنگی، سیاسی و جغرافیایی متفاوتی را شکل داده بود. پژوهش حاضر بر آن است تا با رویکردی تحلیلی به نحوه­ی بررسی روند تکاملی هویت ایرانی در تقابل با هویت یونانی و رومی، با تکیه بر نقش اشکانیان پرداخته و دستاوردهای مهم هویتی آنان را نشان دهد. هویت ایرانی در دوره­ی اشکانیان به تدریج به سمت ایران گرایی بیشتر و طرد عناصر هلنی پیش رفت و در ادامه­ی آن، در تقابل با فرهنگ رومی قرار گرفت. آن­ها با برجسته ساختن عناصر هویت ایرانی، خود را در حوزه­ی فرهنگی-سیاسی متفاوتی نسبت به یونانیان و رومیان تعریف کردند. دوگانه­ هویتی که ایرانیت را در یکسو، و یونان و روم را در سوی دیگر معنا می­بخشید.

سیر تکامل هویت ایرانی در دوره ی اشکانیان در تقابل با هویت یونانی-رومی Keywords:

ایرانشهر , هخامنشیان , اشکانیان , پارتیان , هویت ایرانی