بررسی آسیب شناسی سیاست گذاری آموزشی و تربیتی ایران: مطالعه موردی دولت تدبیر و امید

در دوران مدرن اغلب کشورهای پیشرفته آموزش مدرن را در مسیر تشکیل هویت های جمعی و اهداف کلاناقتصادی و اجتماعی جامعه قرار داده اند و با کاهش حجم تصدی گری دولت ها به تربیت شهروندان کارآفرینمبادرت می ورزند. اما این رویکرد در جوامع خاورمیانه ای بطورخاص ایران با تفاوت های قابل توجهی دنبالم یشود. در جمهوری اسلامی ایران، دولت مساوی حاکمیت تلقی می گردد و دخالت مستقیم در بحث آموزش وتربیت در خصوص جوانان دارد و این دخالت مستقیم را می توان در تدوین دروس مدارس و دانشگاه ها مشاهدهنمود. براین اساس در اینجا به واکاوی سیاست دولت تدبیر و امید در خصوص آموزش و تربیت جوانان با هدفآسیب شناسی پرداخته می شود. یکی از مهمترین متغیرهای محرک که نقش تاثیرگذاری بر سیاست گذاری هایروسای جمهور این کشور دارد، مفهوم اسلام گرایی مذهبی و تبدیل شدن آن به ایدئولوژی غالب در حوزه تعلیم وتربیت است. این مفهوم به تنهایی می تواند قدرت انعطاف پذیری سیستم آموزشی را بطور چشمگیری کاهشدهد. دغدغه ی اصلی این پژوهش بدین گونه عنوان گردیده که سیاست دولت ایران در قبال آموزش و تربیتجوانان چگونه قابل تبیین است در حقیقت ، این مهم در رابطه با اخلاق و آموزش دقیقا مترادف با ایدئولوژیحاکم بر نظام است. پژوهش حاضر با رویکردی تحلیلی به ارزیابی سیاست های جمهوری اسلامی ایران در قبالتربیت جوانا ن روی می آورد و با شیو هی کتابخان های از منابع مکتوب و آمارهای رسمی بدست آمده از مقالاتایرانی و خارجی بهره جسته است

Keywords:

آموزش و پرورش , جوانان , دولت تدبیر و امید , آسیب شناسی