بازدارنده های اثرگذاری خدمات کاهش آسیب های اجتماعی در سازمان های ارائه دهنده خدمات اجتماعی

با توجه به اینکه کاهش آسیب های اجتماعی در قالب برنامه ها و خدمات گوناگون کاهش آسیب یکی از وظایف سازمان هایدولتی متولی و از دغدغه های جامعه مدنی است، این پژوهش با هدف شناسایی بازدارنده های اثرگذاری خدمات کاهشآسیب های اجتماعی انجام شد. به این منظور از روش تحقیق کیفی استفاده شد. میدان مطالعه شهرستان طبس و شرکتکنندگان پژوهش با روش نمونه گیری هدفمند از مدیران و کارشناسان حوزه های آسیب های اجتماعی و مددکاری اجتماعیدر ادارات و نهادهای دولتی و کارشناسان و فعالان حوزه آسیب های اجتماعی از جامعه مدنی و بخش خصوصی بود که شامل۲۶ نفر شد. داده ها با کمک مصاحبه های نیمه ساختار یافته جمع آوری شد و با روش تحلیل مضمون، تحلیل شد. نتایج نشان داد که مضمون های اصلی شامل «سیاست گذاری سیاست زده، آموزش های همسان و تفکیک نشده، شکاف بین اهداف سازمانی و مدیریتی، موازی کاری خدماتی، سیالیت گروه های هدف و گسست بین بافت آسیب ها و برنامه ها» به عنوان بازدارنده های اثربخشی ارائه خدمات اجتماعی در شهر طبس بودند. به نظر می رسد برای جلوگیری از خطاهای پرتکرار در جهتکاهش آسیب های اجتماعی در شهر طبس نیاز به دستیابی به ذهنیت اجتماعی مشترک نهادی و توافق و اجماع بر سر مسائلو آسیب های اجتماعی است تا هم از موازی کاری نهادی ممانعت به عمل آید و هم وابستگی به مسیر نهادی تقویت شود

بازدارنده های اثرگذاری خدمات کاهش آسیب های اجتماعی در سازمان های ارائه دهنده خدمات اجتماعی Keywords:

خدمات کاهش آسیب اجتماعی , سازمان های خدمات اجتماعی , بازدارنده ها , اثرگذاری