فناوری اطلاعات و ارتباطات زندگی را در بسیاری از ابعاد آن دگرگون ساخته است . از جمله این دگرگونی ها تغییر در شیوه های سنتی آموزش است به گونه ای که نیاز به حضور فیزیکی در کلاس درس کاهش یافته است . اگرچه تا دیروز آموزش تنها از وجود مربیان و معلمان بهره می گرفت و کتاب به منزله اصلی ترین منبع اطلاعاتی در آموزش محسوب می شد اما در حال حاضر وجود ابزارها، روش ها و محیط های جدید آموزشی ، شیوه های جدیدی را به وجود آورده اند. از جمله این شیوه ها
آموزش مجازی است که به طور معمول در آن به نقش بنیادی آموزشگر بی توجهی می شود و تصور بر این است که معلم در این نظام به اندازه آموزش سنتی اهمیت ندارد.
آموزش مجازی یک نیاز در جهت گسترش افزایش بازدهی در
یادگیری می باشد. با ظهور فناوری های جدید مانند اینترنت و شبکه های اجتماعی و با گسترش مرزهای دانش و فناوری و افزایش تقاضای آموزشی ، شیوه سنتی تدریس و تحصیل دیگر پاسخگوی نیازهای روزافزون بشر نمی باشد. بررسی تاثیر
آموزش مجازی بر
یادگیری دانش آموزان مهم و ضروری می باشد، که در این پژوهش به بررسی آن پرداخته ایم .