تاثیر ۱۲ هفته تمرین استقامتی مقاومتی و ترکیبی بر تعداد سلولهای نکروتیک بافت هیپوکامپ موشهای آلزایمری

زمینه و هدف مطالعات اثر بخشی بالینی مداخلات ورزشی را در بیماران مبتلا به آلزایمر را بررسی کرده اند و مزایای بالقوه ورزش را در بهبود عملکرد شناختی برجسته میکنند. بر همین اساس بررسی اشکال مختلفی از مداخلات ورزشی در زمینه درمان بیماری با هدف کاهش نکروز بافت هیپوکامپ در این مطالعه طراحی شده است. مواد و روش ها ۴۰ موش صحرایی ویستار به طور تصادفی به ۵ گروه کنترل سالم کنترل آلزایمر تمرین استقامتی شنا (Swim)، تمرین مقاومتی (Resi) و ترکیبی Swim Resi) تقسیم شدند. بیماری آلزایمر با تزریق داخل صفاقی کلرید تری متیل تین (۸) میلی گرم بر کیلوگرم ایجاد شد. دو هفته پس از تزریق و تایید آلزایمر پروتکلهای تمرینی شنا (۵) جلسه در هفته هفته اول تا چهارم به صورت تدریجی از ۵-۱۵ دقیقه به ۴۵ دقیقه شنا هفته پنجم تا دوازدهم ۶۰ دقیقه شنا (۵) Resi جلسه در هفته هفته اول آشنایی با تمرین هفته ۲ ۳۰ هفته ۳-۵ ۷۰ تا ۹۰ هفته ۸۶ ۱۰۰ تا ۱۱۰ هفته ۹-۱۰ هفته ۹-۱۱۰ ۳۰ هفته ۳-۵) ۱۲۰ تا ۱۳۰ درصد و هفته ۱۱ تا ۱۲ ۱۴۰ تا ۱۵۰ درصد وزن بدن Swim + Resi به مدت ۱۲ هفته (۲) روز هفته Resi و ۳ روز در هفته Swim) اجرا شد. ۴۸ ساعت پس از مداخلات موشها تشریح و بافت هیپوکامپ برای بررسی تعداد سلولهای نکروزه استخراج شد. ملاحظات اخلاقی پروتکل مطالعه توسط کمیته مراقبت و استفاده از حیوانات دانشگاه بوعلی سینا همدان ( کد: IR.BASU.REC.۱۴۰۱.۰۱۹..تایید شد ) یافته ها: نتایج نشان داد که گروه آلزایمر کنترل بطور قابل توجهی در مقایسه با گروه سالم کنترل از تعداد سلول های نکروتیک بیشتری برخوردار بود (p=۰/۰۰۲) ۱۲ هفته اجرای تمرین ترکیبی سبب کاهش معنی داری در تعداد سلول های نکروتیک هیپوکامپ گروه Swim +Resi در مقایسه با گروه آلزایمر کنترل شد (۰٫۰۱۶p=) نتیجه گیری اثرات هم افزایی شنای استقامتی و تمرینات مقاومتی با وزنه ممکن است یک رویکرد جامع برای رسیدگی به مکانیسم های پاتولوژیک چند وجهی زمینه ساز بیماری آلزایمر در هیپوکامپ ارائه دهد که به طور بالقوه شامل تعدیل نکروپتوز و سایر مسیرهای مرگ سلولی است.

تاثیر ۱۲ هفته تمرین استقامتی مقاومتی و ترکیبی بر تعداد سلولهای نکروتیک بافت هیپوکامپ موشهای آلزایمری Keywords:

آلزایمر هیپوکامپ تمرین ورزشی , مرگ سلولی , نکروز