کاهش شوری و فلزات سنگین آب لب شور با استفاده از گیاهان هالوفیت

کمبود آب شیرین درکشور و وجود حجم بالای آب های شور سطحی و زیرزمینی، انجام پژوهش در ارتباط با راهکارهای طبیعی و بدون آلودگی زیست محیطی، در کاهش شوری منابع آب امری ضروری است. بنابراین در این تحقیق کاهش شوری یک نمونه آب لب شور از آب زیرزمینی دشت زاهدان با استفاده از گیاهان هالوفیت مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این راستا از مدل فیزیکی آبیاری هیدروپونیک جهت تصفیه آب توسط گیاهان شورزی (آلوئه ورا و پامپاس) استفاده شده است. نتایج نشان داد که گیاه پالایی توسط گیاهان آلوئه ورا و پامپاس سبب کاهش شوری و برخی از عناصر موجود در آب شده است. مقایسه میزان کاهش غلظت متوسط عناصر توسط یک بوته از هر دو گیاه آلوئه ورا و پاپمپاس، نشان داد که در حجم حدود ۱۵ لیتر آب لب شور (با هدایت الکتریکی ۵۰۰۰ میکروموهس بر سانتی متر) عناصر گوگرد، سدیم و پتاسیم به ترتیب به میزان ۲۶، ۱۴ و ۵/۸ میلی گرم در لیتر، بیشترین "مقدار حذف شدگی" از بین عناصر را داشته اند. در حالی که بیشترین "پتانسیل حذف شدگی" عناصر توسط گیاه آلوئه ورا و پامپاس مربوط به عنصر سزیم به ترتیب به میزان ۵۴ و ۸۵ درصد می باشد.

Keywords:

آبیاری هیدروپونیک , آلوئه ورا , پامپاس , گیاه پالایی