موانع مدیریت شهری در توسعه سیستم حمل و نقل درون شهر شیراز

هدف پژوهش حاضر بررسی موانع مدیریت شهری در توسعه سیستم حمل و نقل درون شهر شیراز می باشد. این پژوهش ازنوع توصیفی- پیمایشی و به روش میدانی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارشناسان و مدیرانشهرداری شهر شیراز است. که بر اساس اطلاعات کسب شده از حدود ۹۵ نفر مشغول به فعالیت بودند. که با توجه به پایینبودن حجم نمونه نمونه آماری به صورت تمام شمار به دست آمد.در این پژوهش از پرسش نامه تعدیل یافته استفاده شد کهروایی صوری از نظر اساتید مدیریت ، روایی سازه آن از روش تحلیل عامل و پایایی آن به وسیله آزمون آلفای کرونباخ موردتایید قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهش حاضر از روش های آماری تحلیل عامل اکتشافی و تحلیل مسیر به وسیله نرم افزار های spss و AMOS استفاده گردید. نتایج تحلیل عامل نشان داد که در کل ۴ عامل حدود ۸۸ درصد واریانس ها را شامل می شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که موانع فرهنگی با تاثیر ۰/۷۸ بیشترین تاثیر بر موانع مدیریت شهری در توسعه سیستم حمل و نقل درون شهر شیراز دارا بود.بنابراین با توجه به ضرورت موانع مدیریت شهری درتوسعه سیستم حمل و نقل درون شهر شیراز توصیه می گردد که مباحث مربوط به موانع فرهنگی مورد توجه مسئولین قرارگیرد

Keywords:

موانع , مدیریت شهری , توسعه , سیستم حمل و نقل