بررسی آنالیز های پوش اور مودال و جابه جایی محور جهت تخمین ظرفیت قاب های دوبعدی بتن مسلح

Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 90

This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IRURBAN08_020

تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1403

Abstract:

روشهای تحلیل پوش اور سنتی ، در کنار مزیت هایی که دارند دارای نواقصی نیز هستند. به عنوان مثال، الگوی توزیع بار جانبی در این روشها طی فرآیند تحلیل ثابت باقی میماند. این شکل معمولا بر مبنای شکل مود اول سازه تعیین میشود. به عبارت دیگر آثار سایر مودهای موثر بر پاسخ سازه، در فرآیند تحلیل لحاظ نمی شود. بر همین اساس محققان روشهای چند مودی را مطرح کردند. کاربردیترین روشی که برای تحلیل پوش اور چند مودی تاکنون مطرح گردیده است روش تحلیل پوش آور مودال ، میباشد. در این تحلیل سازه تحت الگوی بار منطبق بر شکل های مود ارتجاعی سازه قرار می گیرد و بر اساس همین الگوی ثابت، بارهای جانبی تا رسیدن سازه به یک جابجایی معین، افزایش مییابند و سپس در انتها نتایج حاصل از تحلیل برای هر یک از مودها توسط روش مجموع مجذور مربعات کامل ترکیب می شوند. به منظور تخمین ظرفیت ساختمان ها، استفاده از روش های استاتیکی بجای روش دینامیکی افزاینده بسیار راحت تر و کم هزینه تر خواهد بود. روش دینامیکی افزاینده هر چند جواب های دقیق تر و نزدیک تری به رفتار واقعی سازه می دهد، پر هزینه بودن و زمان مند بودن میل به استفاده از روش های استاتیکی را برای تخمین ظرفیت افزایش داده است. در روش های تحلیل استاتیکی غیر خطی، مبنای روش بر این اساس است که رفتار سازه توسط مود اول کنترل میشود و نیز شکل سازه پس از تسلیم ثابت باقی می ماند که هر دو این فرض ها تقریبی می باشند، روش MPA (ترکیب مودها)، با استفاده از تئوری دینامیک سازه ها، اثر مودهای بالاتر را در نظر می گیرد. تحقیقات گذشته حاکی از این است که این روش در قیاس با روش های دیگر از جمله روش های FEMA-۴۴۰ ، نتایج بهتری ارایه می دهد. از دیگر روش های تحلیل استاتیکی غیر خطی، روش جابجایی – محور (DPA) است که اساس آن بر فرض بارگذاری توسط جابجایی استوار است. این روش نیز بدلیل استفاده از مود های بالاتر در ناحیه پس از تسلیم همپوشانی خوبی با روش دینامیکی افزاینده دارد. هدف از این پژوهش ارزیابی دقت روش MPA و DPA در تخمین ظرفیت لرزه ای سازه های منظم و مقایسه نتایج با مقادیر حاصل از تحلیل دینامیکی افزاینده غیر خطی می باشد. برای این منظور تعدادی قاب بتنی منظم ، مورد تحلیل استاتیکی غیر خطی معادل (MPA) و (DPA) و تحلیل دینامیکی افزاینده قرار گرفتند. در طی انجام این تحلیل ها، پاسخ های کلی و موضعی سازه ها حاصل از تحلیل های استاتیکی غیر خطی معادل و تحلیل دینامیکی افزاینده باهم مقایسه میشوند. پاسخ ها شامل جابجایی بام، جابجایی نسبی طبقات، برش پایه، محل تشکیل مفصل پلاستیک و شاخص آسیب قاب می باشند. پس از انجام تحلیل ها، دسته بندی و ارایه نتایج آماری برای پارامتر های مختلف پاسخ سازه ها، کنترل تطابق یا عدم تطابق پاسخ تحلیل ها و تحلیل نتایج از جمله کارهایی است که برای رسیدن به نتیجه گیری انجام شده است.

Keywords:

آنالیز های پوش اور مودال , جابه جایی , محور جهت تخمین ظرفیت قاب های دوبعدی بتن مسلح

Authors

احمد قنبری

کارشناسی ارشد مهندسی عمران-سازه؛ دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه