بررسی بیوانفورماتیکی اثر ترکیبات گاباپنتین، لوتیراستام،سدیم والپروات در مهار آنزیم هگزوزآمینیداز A انسانی abstract
بیماری تی ساکس سلولهای عصبی مغز و نخاع را تحت تاثیر قرار می دهد. نوزادان مبتلا به Tay-Sachs فاقد آنزیم پروتئینی
خاصی هستند که باعث واکنش های شیمیایی در سلولها میشود. فقدان آنزیم هگزوز آمینیداز A در نهایت باعث تجمع یک ماده
چرب میشود که با تجمع این ماده (GM۲ ganglioside) علائم تی ساکس از جمله ضعف عضلانی بروز پیدا میکند .تی ساکس
یک بیماری ژنتیکی است، این بیماری به دلیل تغییرات در یک جفت ژن به ارث رسیده از والدین ایجاد میشود. این بیماری
پیشرونده است، به این معنی که با گذشت زمان و پیشرفت بیماری، علائم تی ساکس بدتر میشود. کودکانی که با تی ساکس
متولد میشوند، اغلب در سن ۴ سالگی، معمولا به دلیل عوارض ذات الریه میمیرند. تاکنون هیچ درمان قطعی برای این بیماری
کشف نشده است اما از اغلب روشهای درمانی و حمایتی برای کاهش عوارض ناشی از تای ساکس استفاده میشود. این مطالعه
قصد دارد با هدف بررسی بیوانفورماتیکی از ترکیبات گاباپنتین، لوتیراستام، سدیم والپروات در مهار
آنزیم هگزوزآمینیداز A ویژگی
این آنزیم مهار کنندگی دارد برای درمان بیماری
تیساکس گامی بردارد.در این مطالعه برای بررسی نحوهی اتصال ترکیبات به
جایگاه فعال آنزیم، ترسیم ساختار شیمیایی ترکیبات، بهینهسازی انرژی، مطالعات داکینگ و تجزیه و تحلیل های نهایی به ترتیب
از سرور آنلاین H Dock و نرم افزارهای Hyperchem , Chimera , Discovery و سرور Pdb Sum Generate
استفاده شد. ترکیب مورد مطالعه قادر به اشغال جایگاه فعال آنزیم میباشد و سطح انرژی اتصال در گاباپنتین ۱۰۱.۸۱ -، در
لوتیراستام ۱۱۷.۲۷-، در سدیم والپروات -۱۰۵.۴۳ بود. با توجه به اثر بخشی ترکیبات در مطالعه بیوانفورماتیکی، برای بررسی های
تکمیلی میتوان اثر این ترکیبات را در شرایط in vitro و in vivo مورد آنالیز قرار داد.