تاثیر زمان آسیاب کردن برخواص قطعات خام تولیدشده از آلومینا به روش ریخته گری دوغابی تحت فشار

کاهش میزان اگلومره ها در سیستم های کلوئیدی پیش از انجام هر پروسه تولیدی از اهمیت چشمگیری برخوردارست . آسیاب کاری سایشی یا Attrition Mill بعنوان روشی با انرژی بالا و همچنین مؤثرترین روش در مقایسه با سایر روش ها ،شرایط لازم جهت کم کردن میزان اگلومره ها را فراهم می نماید . در این تحقیق با بکارگیری این روش بر روی دوغابهای آلومینا که به شیوه الکترواستاتیک پایدار شده اند و همچنین ریخته گری دوغابهای حاصل، بروش فیلتراسیون تحت فشار بهترین شرایط جهت تشکیل یک نمونه خام با بهینه نمودن زمان آسیاب کاری مورد بررسی قرار گرفته است . با انجام آزمایشات ترسیبی وهمچنین اندازه گیری دانسیته خام ونهایی قطعات حاصل،می توان به این موضوع پی برد که افزایش بیش از حد زمان آسیاب کاری علیرغم پایداری بیشتری که برای سیستم فراهم می نماید، نمی تواند دانسیته خام قطعات را افزایش دهد بلکه مشکلاتی که فراهم می آورد باعث کاهش دانسیته قطعات تولیدی خواهد شد . زمان آسیاب کاری در یک مقدار بهینه در حدود ۰۳ دقیقه بهترین شرایط تشکیل یک نمونه با کیفیت با دانسیته خام نسبی ۸ / 60 % و دانسیته نهایی ۹۹ % را فراهم می نماید . در این تحقیق از خواص مکانیکی قطعات سختی آنها بروش ویکرز اندازه گیری شد .

Keywords:

آسیاب کاری سایشی , آلومینا , ریخته گری دوغابی تحت فشار , پایداری الکترواستاتیک