بررسی نقش آموزش و ترویج کشاورزی در زمینه مدیریت خشکسالی

خشکسالی رویدادی اقلیمی و در واقع انحراف میزان بارش در یک محدوده جغرافیایی از متوسط بارندگی بلندمدت یا عادی آن محدوده میباشد از این رو خشکسالی ویژگی دائمی یک منطقه نیست و ممکن است در هر نوع اقلیم حتی در مناطق مرطوب که مقدار بارش نسبت به مناطق خشک بسیار زیاد است اتفاق بیفتد این رویداد از مخاطرات پیچیده و طبیعی محسوب میشود که با درجات مختلف هر ساله بخشهایی از جهان را تحت تاثیر قرار میدهد. از این رو استفاده از راهبردهای مدیریت خشکسالی ضرورتی اجتناب ناپذیر است. خشکسالی به عنوان بلای طبیعی و پدیدهای اجتناب ناپذیر از دیرباز در سطح کشورمان به کرات وقوع یافته و مییابد. مسائل مدیریت خشکسالی به طور قطع یکی از چالش های عصر حاضر است. بر این اساس ترویج و آموزش کشاورزی با توجه به بنیانهای فلسفی که بر پایه آنها شکل گرفته می تواند ضمن انعکاس مشکلات به مراکز تحقیقاتی، کشاورزان را در نحوه برخورد با مسائل خشکسالی آموزش و راهنمایی نماید که ضمن پویایی ترویج باعث رشد و تعالی این عرصه گردد. تداوم آموزش موثر و مفید یکی از فلسفه های مکتب آموزشی ترویج است که با روشهای آموزشی متعدد و متنوعی، در نظام آموزش غیر رسمی، ترویج حاصل می شود. در این مقاله با استناد به منابع کتابخانه ای و به صورت مروری به بررسی نقش آموزش و ترویج کشاورزی در زمینه مدیریت خشکسالی پرداخته شده است.

Keywords:

آموزش , ترویج , خشکسالی , مدیریت خشکسالی