بررسی آناتومیکی، هیستوشیمیایی و استریولوژیکی غده فوق کلیه در سنجاب ایرانی(Sciurus anomalus)

با توجه به اهمیت غده فوق کلیه وکمبود اطلاعات در مورد ساختار آن در سنجاب ایرانی، این مطالعه با هدف تولید وگسترش دانش فیزیولوژی غده فوق کلیه برای کمک به تشخیص و درمان بیماری های مرتبط با آن انجام گرفت. برای این مطالعه از پنج سنجاب نر بالغ ایرانی که به دلیل آسیب های نامرتبط آسان کشی شده بودند، استفاده شد. از لاتکس رنگی برای بررسی خون رسانی و از روش های رنگ آمیزی PAS، ماسون تری کروم و هماتوکسیلین و ائوزین برای بررسی های هیستوشیمیایی و استریولوژیکی استفاده شد. غدد فوق کلیه راست و چپ در بخش قدامی کلیه ها به ترتیب زیر مهره ۱۰ و ۱۱ سینه ای بوده و اندازه و شکل دو غده باهم متفاوت بود. خونرسانی توسط سرخرگ فوق کلیوی که مستقل از آئورت جدا می شد انجام می گرفت. غدد دارای کپسول و بخش های مختلف قشری و مرکزی شبیه دیگر پستانداران بود. یک ورید مرکزی خیلی بزرگ در بخش مدولا بود. تجمع کلاژن بین بخش گلومرولوزا و فاسیکولاتا و بخش رتیکولاریس و مدولا دیده شد. بخش مدولا PAS منفی و بخش رتیکولاریس بیشترین واکنش را به رنگ PAS داشت. بیش از ۷۷% فوق کلیه چپ و بیش از ۸۰% فوق کلیه راست از بخش قشری تشکیل شده و ضخامت کل فوق کلیه راست ۹/۱ برابر فوق کلیه چپ است. ساختار غدد فوق کلیه سنجاب ایرانی دارای تفاوت و شباهت با جوندگان دیگر است و اطلاعات این تحقیق می تواند در تشخیص بیماری و عمل جراحی این غدد در سنجاب ایرانی مفید باشد.

بررسی آناتومیکی، هیستوشیمیایی و استریولوژیکی غده فوق کلیه در سنجاب ایرانی(Sciurus anomalus) Keywords:

سنجاب ایرانی , غده فوق کلیه , سرخرگ فوق کلیه , آناتومی , استریولوژی