بررسی تاثیر فاصله افراددر ساختار شبکه اجتماعی اعتماد روی عملکرد سیستم های توصیه گری مبتنی بر پالایش مشارکتی abstract
گسترش سریع و روز افزون اطلاعات ارائه شده بر روی شبکه جهانی اینترنت، کاربران را با مشکلات عدیده وقابل تاملی در خصوص انتخاب منابع و اطلاعات مورد نیاز ایشان مواجه نموده است و چه بسا که بدونراهنمایی و هدایت صحیح، کاربران در اخذ تصمیمات صحیح یا انتخاب کالا و خدمات مورد نیازشان دچاراشتباه شده که این امر تبعات عدیده ای از جمله نارضایتی، سلب اطمینان کاربران و مشتریان را به همراه خواهدداشت. به منظور پیاده سازی یک مدیریت ارتباط با مشتری موفق، سازمان ها باید درک و شناخت مناسبی ازرفتارمشتریان خود داشته باشند.این امرنیازمندجمع آوری انواع داده هاو تحلیل الگوی رفتاری مشتریان است.تکنولوژی های مختلفی جهت تحلیل الگوی رفتاری مشتریان، براساس اعتماد تعریف شده اند که یکی ازشناخته شده ترین آنها سیستم های توصیه گر مبتنی بر اعتماد می باشد. سیستم های توصیه گر مبتنی براعتماد باتجزیه و تحلیل شبکه های ارتباطی بین کاربران (شبکه های شباهت و اعتماد)، می توانند اطلاعات مفیدی راجهت تحلیل نیازهای مشتریان در اختیار سازمانها قرار دهند و به جلب اعتماد و رضایت مشتریان کمک کنند.یکی از روش های مطرح در این زمینه استفاده از تکنیک های خوشه بندی است؛ اکثر روشهای خوشه بندی مورداستفاده درسیستم های توصیه گر فقط تابعی از یک دید یعنی شباهت کاربر میباشند که عموم ا از کم بودن دقتو پوشش رنج می برند و برای
کاربران شروع سرد مشکل دارند. از این جهت در این پژوهش برای بهبود دقتپیش بنی و افزایش پوشش از روش
خوشه بندی ترکیبی مبتنی بر دو دید استفاده شده است که کاربران را مطابقبا دو دید، شباهت مبتنی بر امتیازدهی و اعتماد اجتماعی بدست آمده از شبکه اعتماد، خوشه بندی میکند و برایرفع مشکل شروع سرد، رویکرد امتیازدهی واحد حاصل از ادغام اعتماد همسایه های قابل اعتماد موجود درشبکه اعتماد استفاده شده است.