کاغذ در گذر زمان مستعد تخریب است و تخریب طبیعی، سهم زیادی در تخریب
کاغذ دارد. میکروارگانیسم های قارچ متداول ترین عوامل مخرب زنده هستند که
کاغذ را تحت تاثیر قرار می دهند و منجر به وارد آمدن خسارات جدی به اسناد و مدارک می شوند. ترکیب آلی کاغذ، که دارای منابع کربنی فراوان برای میکروارگانیسم ها می باشد، به همراه خاصیت رطوبت دوستی آن باعث می شود تا
کاغذ محیط مناسبی برای رشد قارچ های مخرب باشد. تاکنون مواد و روش های مختلفی برای افزایش دوام
کاغذ در برابر عوامل مخرب زنده و نیز مبارزه با این عوامل مخرب معرفی شده است. هر یک از این مواد و روش ها معایب و محاسنی دارند که ممکن است با توجه به شرایط، میزان تخریب و یا سایر عوامل (هزینه، سطح آسیب، اصول ایمنی و .... ) مورد استفاده قرار گیرند و یا کنار گذاشته شوند. در این مقاله به برخی از این مواد اشاره شده و ویژگی های هر یک از آنها ذکر می شود.