مطالعه سیمای زن در اسطوره های ایران

در ایران باستان و اساطیر ایرانی زنان جایگاه والایی داشته و همواره با مردان برابر و یکسان بودند. تصویر و شخصیت بالای زن در تمامی دوره ها نمادی از قدرتمند بودن بانوان به همراه لقب ها و عناوین زنانه شان جهت دفاع از آبرو، خانوار و کشورشان می باشد. چنین نموداری را می توان در ایزد منان اسطوره های قدیمی مانند آناهیتا، سپندارمذ، دئنا و چیستاو .. یافت. مهر و محبت و پایبندی به تعهد زنان از یک سود و کج روی های شیطانی را نیز به روشی دیگر در دیو بانان اسطوره های کهن چون جهی، بوشیاسب و.... می توان یافت. اما در کل سخن از وجود دو اصل خیر و شر در چارچوب زن می باشد که همان نیکی و بدی است. بنابراین، همانطور که اهداف مثبت در آناهیتا، که ایزد آب ها و باروری و کمال است، وجود دارد، صفات منفی نیز همچون انتقام و کینه ورزی در شخصیت و سیمای زن است که او نیز ایزدبانو است و در آن تجلی پیدا می کند. هدف اصلی این پژوهش شناخت جایگاه و نقش و سیمای زنان در اساطیر ایرانی است. روش تحقیق به شیوه ی توصیفی - تحلیلی بوده و گردآوری مطالب به صورت مطالعه کتابخانه ای و سایت های معتبر اینترنتی می باشد. این پژوهش شناخت جایگاه و نقش و سیمای زنان در اساطیر ایرانی است. روش تحقیق به شیوه ی توصیفی - تحلیلی بوده و گردآوری مطالب به صورت مطالعه کتابخانه ای و سایت های معتبر اینترنتی می باشد این پژوهش به دنبال پاسخ به این پرسش است که اسطوره های ایرانی برای سیمای زنان، چه نقش و جایگاهی قائل بودند؟ از بررسی ها می توان نتیجه گرفت که زن، در حماسه های ایرانی برخلاف آنچه در حماسه های اروپایی مورد ارزیابی قرار گرفته است.

Keywords:

سیمای زن , تصویر اجتماعی زن , اساطیر ایرانی.