بررسی اجرای حقوق بین الملل در محاکم ایران

محاکم داخلی کشورها یکی از ابزارهای مهم اجرای حقوق بین الملل قلمداد می شوند. با این حال، بنا به دلایلی، محاکم داخلی همه کشورها امکان مشارکت مستقیم در اجرا و توسعه حقوق بین الملل را ندارند. زمینه فرهنگ حقوقی، تجربه های تاریخی و وضعیت جغرافیایی بر جایگاه حقوق بین الملل در نظام حقوقی هر کشوری اثرگذار بوده است. ازاین رو، محاکم داخلی نیز باتوجه به جایگاه حقوق بین الملل در نظام حقوقی داخلی خویش نسبت به پرونده هایی که در محضرشان مطرح می شود، اظهارنظر می کنند. بر اساس عوامل متعددی که بر نگرش نظام حقوقی ایران به طورکلی اثرگذار بوده، موضع محاکم داخلی ایران نیز نسبت به حقوق بین الملل قابل تبیین است. یکی از موضوعات مورد توجه در اجرای حقوقی بین المللی، نقش محاکم داخلی در توسعه و اجرای حقوق بین الملل می باشد. تا پیش از ایجاد محاکم بین المللی در قرن بیستم، این محاکم داخلی کشورها بودند که در توسعه و اجرای حقوق بین الملل پیشگام بودند. پس از کنفرانس های صلح لاهه، محاکم بین المللی به مرور وارد عرصه تفسیر و اجرای حقوق بین الملل شدند؛ به نحوی که امروزه محاکم بین المللی متعددی در سطح جهانی و منطقه ای با داشتن صلاحیت عام یا خاص به شکلی تخصصی نسبت به امور حقوقی بین المللی و حل و فصل اختلافات اقدام می کنند. با این حال، ظهور و رشد محاکم بین المللی، نقش محاکم داخلی را در توسعه و اجرای حقوق بین الملل کم رنگ نکرده است. ازاین رو، این محاکم هنوز هم از ارکان مهم اجرای حقوق بین الملل محسوب می شوند.

بررسی اجرای حقوق بین الملل در محاکم ایران Keywords:

محاکم داخلی , اجرای حقوق بین الملل , عامل تاریخی , دیوان بین المللی دادگستری و دادگاه ایرانی.