اندازه گیری سواد علمی ایرانیان در دو بعد شناختی و رفتاری
Publish place: RAHYAFT، Vol: 33، Issue: 3
Publish Year: 1402
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 73
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_RHYFT-33-3_003
Index date: 14 November 2024
اندازه گیری سواد علمی ایرانیان در دو بعد شناختی و رفتاری abstract
سواد علمی مفهوم با سابقه ای است و علاوه بر حوزه آموزش علوم در حوزه ارتباطات علم و سیاست گذاری علم و فناوری نیز موضوع مهمی به شمار می رود. اهمیت سواد علمی از اینجا ناشی می شود که جوامع امروزی هر چه بیشتر علمی و فناورانه می شوند و علم و فناوری در همه ابعاد زندگی از خوردن تا اوقات فراغت و تا اشتغال و دیپلماسی را دربرگرفته است. از این رو، مهم است که شهروندان درک درستی از علم داشته باشند. یکی از وجوه درک علمی، سواد علمی است که وضعیت دانش در مواضع مختلف زندگی انسان را نشان می دهد. این مقاله قصد دارد تا سواد علمی شهروندان بالای ۱۸ سال ایرانی را مطالعه کند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای است که دو بعد سواد علمی را با ۵۲ سوال مورد سنجش قرار می دهد. جمعیت مورد مطالعه، تمام ایرانیانی هستند که بالای ۱۸ سال سن دارند و به اینترنت دسترسی دارند. با توجه به این که این مطالعه از پیمایش برخط استفاده کرده است، روش نمونه گیری تصادفی غیرفهرستی به کار گرفته شده است. تعداد ۴۹۸ نفر پرسشنامه را تکمیل کردند که ۴۶۱ پرسشنامه صحیح و کامل بودند و برای تحلیل انتخاب شدند. نتایج نشان می دهد که سواد علمی ذر بین ایرانیان بیش از متوسط است. همچنین، این مطالعه نشان داد که محتوای علمی در رسانه های اجتماعی نقش مهمی در افزایش سواد علمی کارکردی دارد. این پژوهش پیشنهاد می کند که سیاست گذاران و نهادهای مرتبط از نتایج این پژوهش استفاده کنند و پیمایش های منظمی برای اندازه گیری سواد علمی ایرانیان را برنامه ریزی کنند. بدیهی است که نتایج این پیمایش موجب درک بهتر بافتار اجتماعی ایران و دستیابی به راهکارهای درست برای حل مسائل علمی و آموزشی می شود.
اندازه گیری سواد علمی ایرانیان در دو بعد شناختی و رفتاری Keywords:
اندازه گیری سواد علمی ایرانیان در دو بعد شناختی و رفتاری authors
اکرم قدیمی
موسسه تحقیقات سیاست علمی کشور
زهرا اجاق
دانشیار، گروه ارتباطات علم و فناوری، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و ارتباطات،پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران