بررسی اثربخشی آموزش گروهی مهار خشم به شیوه عقلانی-رفتاری-عاطفی بر رفتار پرخاشگرانهدانش آموزان دختر سال اول متوسطه شهرستان آبادان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش گروهی مهار خشم به شیوه عقلانی- رفتاری- عاطفی، بر رفتار پرخاشگرانه دانش آموزان دختر سال اول متوسطه شهرستان آبادان، در سال ۱۳۹۶ بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر پایه اول دبیرستان شهرستان آبادان بود که در سال تحصیلی ۱۳۹۶-۹۷ به تحصیل اشتغال داشتند. نمونه آماری شامل ۴۰ نفر دانش آموز دختر بود که برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای استفاده شد. ابزار مورد استفاده پرسشنامه آرنولد اچ باس و پری (۱۹۹۲) و پرسشنامه استاندارد خشم اسپیلبرگر بود. طرح تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت نیمه تجربی است و از لحاظ پیش آزمون با گروه گواه استفاده شده است .جلسات بر اساس درمان مبتنی بر کنترل خشم موتابی (۱۳۸۳) در هشت جلسه برگزار شد. از روشهای آماری آزمون لوین، آزمون کلموگروف – اسمیرنف،تحلیل کواریانس یک متغیری (انکوا) و تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا) استفاده شد. از نرم افزار کامپیوتری Spss نسخه ۲۴ جهت تحلیل استفاده شد.ضمنا سطح معنی داری در این تحقیق ۰٫۰۵ تعیین شده است. نتایج نشان داد که آموزش گروهی خشم به شیوه عقلانی-رفتاری -عاطفی با توجه به میانگین خشم و عصبیت آزمودنی های گروه آزمایش نسبت به میانگین گروه گواه، موجب کاهش خشم و عصبیت گروه آزمایش شده است . آموزش گروهی مهار خشم به شیوه عقلانی- رفتاری- عاطفی با توجه به میانگین تهاجم و توهین آزمودنی های گروه آزمایش نسبت به میانگین گروه گواه، موجب کاهش تهاجم و توهین گروه آزمایش شده است. آموزش گروهی مهار خشم به شیوه عقلانی - رفتاری – عاطفی با توجه به میانگین لجاجت و کینه توزی آزمودنی های گروه آزمایش نسبت به میانگین گروه گواه، موجب کاهش لجاجت و کینه توزی گروه آزمایش شدهاست.