بررسی شیوه های زبان آموزی در مناطق دو زبانه

با توجه به اینکه در دنیای امروزی وسایل ارتباطی جهان را به یک دهکده تبدیل کرده است و مردم به راحتی از کشوری به کشور دیگر می روند و با توجه به تشکیل اتحادیه اروپا و برداشتن مرزهای سیاسی و جغرافیایی و نقل و انتقال آسان افراد از کشوری به کشور دیگر برای یافتن کار در نتیجه آمار کودکان دوزبانه در حال افزایش است ، فلذا برای آموزش این کودکان باید تمهیداتی اندیشیده شود، کشورهای دیگر برای رفع این مشکل با همکاری کشورهایی مبدا تمهیداتی اندیشیده اند و برنامه های آموزشی خاص کودکان دوزبانه طراحی کرده اند، ولی متاسفانه در کشور ما که کودکانی هستند که فقط به زبان مادری تکلم می کنند و هیچگونه آشنایی با زبان معیار یعنی زبان فارسی ندارند آموزش این کودکان کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. محتوا و روشهای تدریس و قواید مورد استفاده در تدریس فقط مخصوص کودکان فارس زبان میباشد. مثلا در تدریس کلمه (آب) در پایه اول که از پاچ آب و تصویر آب استفاده می شود کودک فارس زبان با دیدن تصویر آب کلمه آب در ذهن او تداعی می شود و با نشان دادن شکل نوشتاری آب با تطبیق آنها با هم با این کلمه ارتباط برقرار کرده و از آن کلمه در جمله استفاده می کند و چنین کودکانی با اتخاذ شیوه های علمی مناسب به راحتی به اهداف زبان آموزی می رسند. کودک دوزبانه مثلا عرب زبان بادیدن تصویر (آب) کلمه (ماء) در ذهن او تداعی می شود ، در حالی که ما می خواهیم کلمه (آب) را آموزش دهیم و این دانش آموز با کلمه آب هیچگونه آشنایی نداشته و قادر به برقراری ارتباط و تطبیق این کلمه با دانسته های قبلی خود نمی باشد . لذا بی اعتنایی به آموزش این کودکان گاه عواقب زیانباری و غیر قابل جبرانی چون بی انگیزگی، بیزاری از درس و مدرسه و ترک تحصیل و درنهایت بزهکاری و جرم در جامعه می شود. لذا لازم است برای آموزش چنین کودکانی ابتدا سعی شود در دوره های پیش دبستانی و به صورت غیر مستقیم زبان فارسی به صورت شفاهی آموزش داده شود و چنانچه دانش آموزی موفق به شرکت در کلاسهای پیش دبستانی نشد یک ماه قبل از شروع سال تحصیلی در کلاسهایآموزشی خاص این کودکان نسبت به آموزش زبان فارسی اقدام کرد.

بررسی شیوه های زبان آموزی در مناطق دو زبانه Keywords:

زبان آموزی , مناطق , دوزبانه , تدریس , آموزش