امنیت آبی به معنای دسترسی مداوم به آب با کیفیت و مقدار کافی برای برآورده کردن نیازهای انسان و محیط زیست است. یونسکو
امنیت آب را به عنوان "توانایی یک جامعه برای تامین دسترسی به مقادیر کافی آب با کیفیت مناسب که به حفظ سلامت انسان و اکوسیستم در سطح حوضه آبخیز کمک کند و همچنین از زندگی و دارایی ها در برابر خطرات مرتبط با آب مانند سیلاب، رانش زمین، نشست زمین و خشکسالی محافظت نماید" تعریف کرده است.
امنیت آب همچنین به بررسی روابط متقابل بین آب ،خطرات، رشد اقتصادی و همکاری های مختلف می پردازد و یکی از چالش های جهانی مهم قرن بیست و یکم است. با افزایش تاثیرات تغییرات اقلیمی، رشد جمعیت، شهرنشینی و صنعتی شدن، فشارها بر منابع آب جهانی شدت یافته است. این مقاله به بررسی چالش های چندوجهی امنیت آب، به ویژه در ایران، می پردازد و راهبردهایی که در حال حاضر برای مقابله با این مسائل به کار گرفته می شوند را تحلیل می کند. همچنین، نوآوری هایی که می توانند در آینده
امنیت آب را بهبود بخشند، مورد بررسی قرار می گیرند. مطالعه حاضر نشان می دهد که عوامل متعددی از جمله تغییرات اقلیمی، آلودگی آب و چالش های حکمرانی، امنیت آبی را تهدید می کنند. برای مقابله با این بحران، راهکارهای مختلفی از جمله مدیریت یکپارچه منابع آب، بهره گیری از فناوری های نوین، رویکردهای مبتنی بر طبیعت و مشارکت جوامع محلی پیشنهاد شده است. بهبود
حکمرانی آب و اصلاح قوانین و مقررات نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است تا دسترسی پایدار به آب تضمین شود.