حفظ
اسپرم موش برای برنامه های تحقیقاتی و پرورش بسیار حائز اهمیت است . یکی از چالش های اصلی در حفظ اسپرم، کاهش استرس اکسیداتیواست که می تواند منجر به کاهش زندهمانی و تحرک
اسپرم و همچنین آسیب به DNA شود. افزودن آنتی اکسیدانها به محلولهای نگهدارنده
اسپرم نشان داده که به طور قابل توجهی کیفیت و عملکرد اسپرمهای نگهداری شده را بهبود می بخشد.استرس اکسیداتیو زمانی رخ می دهد که عدم تعادل بین گونه های اکسیژن واکنشی (ROS) و توانایی بدن در سم زدایی این واسطه های واکنشی وجود دارد. آنتی اکسیدانها استرس اکسیداتیو را با خنثی کردن ROS کاهش می دهند و از این طریق از سلولهای
اسپرم در برابر پراکسیداسیون لیپید، اکسیداسیون پروتئین و آسیب به DNA محافظت می کنند. این اثر حفاظتی در طی فرآیند
انجماد و ذوب که
اسپرم در معرض سطوح بالایی از استرس اکسیداتیو قرار دارد، بسیار حائز اهمیت است .آنتی اکسیدانهای رایج استفادهشده در محلولهای نگهدارنده
اسپرم موش شامل : ۱) ویتامین E (آلفا-توکوفرول): مطالعات نشان دادهاند که افزودن ۱ میلی مول ویتامین E به محلولهای نگهدارنده
اسپرم موش می تواند به طور قابل توجهی تحرک و زندهمانی
اسپرم پس از ذوب را بهبود بخشد. ۲) ویتامین C (اسید اسکوربیک ): افزودن ۵/۰ میلی مول ویتامین C نشان داده که تحرک
اسپرم موش را افزایش داده و از آسیب DNA در طول فرآیند
انجماد و ذوب محافظت می کند. ۳) گلوتاتیون: افزودن ۱ میلی مول گلوتاتیون به محلولهای نگهدارنده
اسپرم موش کمک می کند تا یکپارچگی غشا را حفظ کرده و استرس اکسیداتیو را کاهش دهد، که منجر به بهبود کلی کیفیت
اسپرم موش می شود. ۴) ملاتونین : در غلظت ۱ میلی مول گزارش شده که تحرک
اسپرم موش را بهبود بخشیده و آپوپتوز را در اسپرمهای منجمد-ذوب شده کاهش می دهد. ۵) رزوراترول: افزودن ۱/۰ میلی مول رزوراترول به محلولهای نگهدارنده نشان داده که
اسپرم موش را از آسیب اکسیداتیو محافظت کرده و تحرک و زندهمانی را بهبود می بخشد. ۶) کوآنزیم ۱۰:Q در غلظت ۵/۰ میلی مول نشان داده که تحرک
اسپرم موش را افزایش داده، پراکسیداسیون لیپید را کاهش داده و کیفیت کلی
اسپرم را در طول فرآیند
انجماد بهبود می بخشد. ۷) -Nاستیل سیستئین : افزودن ۱ میلی مولمی تواند به طور قابل توجهی زنده مانی
اسپرم موش را پس از ذوب بهبود بخشد و آسیب DNA ناشی از استرس اکسیداتیو را کاهش دهد. ۸) سلنیوم: افزودن سلنیوم در غلظت ۰۵/۰ میلی مول گزارش شده که تحرک و زندهمانی
اسپرم موش را افزایش داده و از آسیب اکسیداتیو محافظت می کند. در نتیجه می توان گفت که افزودن آنتی اکسیدانها به محلولهای نگهدارنده
اسپرم موش یک استراتژی امیدبخش برای بهبود نتایج حفظ
اسپرم است . با کاهش استرس اکسیداتیو، آنتی اکسیدانها به حفظ یکپارچگی عملکردی و ژنتیکی
اسپرم کمک می کنند و بدین ترتیب نرخ موفقیت برنامه های پرورش و تحقیقاتی را افزایش می دهند.