بررسی اثرات متقابل امنیت غذایی و حفاظت ازتنوع زیستی

هرچند بوم شناسان و زیست شناسان حفاظت در درجه اول روی حفاظت از تنوع زیستی در اراضی غیر کشاورزی تاکید دارند، اما امارها نشان می دهد که حاظت از تنوع زیستی در گرو برآورده شدن الزامات تولید برای انسان است.در این پژوهش به طور مروری به اثرات متقابل تنوع زیستی و امنیت غذایی پرداخته شد. تنوع زیستی در سه سطح اکوسیستم ها، گونه های آنها و تنوع ژنتیکی درون گونه ها، بنیاد بخش عمده ای از کشاورزی مدرن و همچنین معیشت میلیون ها نفر است. خدمات اکوسیستمی و فرآیندهای بوم شناختی مانند خدمات ابخیز، حاصلخیزی خاک، گرده افشانی حشرات پراکنش بذرها و کنترل آفات و بیماری های طبیعی، کم و بیش در گروه تنوع زیستی هستند. اکثر سامانه های کشاورزی با حذف گونه های وحشی و طبیعی در منطقه مستقر شده و زمینه گسترش گونه های مهاجم را در منطقه مهیا می کنند. اگر مدل فعلی کشاورزی که کشت تک محصوله است ادامه یابد نیاز به تبدیل بیشتر زمین های طبیعی به کاربری کشاورزی بوده که در نتیجه آن، کاهش تنوع زیستی و از دست رفتن خدمات کوسیستمی را در پی خواهد داشت. این در حالی است که اثر تغییر اقلیم بر کاهش تولید محصولات کشاورزی تشدید شده است. تغییر اقلیم و اثرات بالقوه آن به یکی از بزرگترین تهدیدات معاصر برای امنیت غذایی، تبدیل شده است. در کل چشم انداز مدیران می بایست از یک رویکرد «کشاورزی بوم شناختی» که نگرانی های مربوط به تنوع زیستی را با تولید غدا ترکیب می کند و چشم انداز قانع کننده تری از تولید مواد غذایی در آینده ارائه می دهد، حمایت کند.

بررسی اثرات متقابل امنیت غذایی و حفاظت ازتنوع زیستی Keywords:

امنیت غذایی , تنوع زیستی , تغییر اقلیم , خدمات اکوسیستمی , حفاظت