تاثیر استفاده ازملاتونین، کیتوزان و هیدروکسی پروپیل متیل سلولز بر برخی صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی انار Punica granatum L. تحت تنش شوری

انار از مهم ترین محصولات باغبانی است و ایران یکی از تولیدکننده های عمده آن در جهان به شمار می رود از طرفی شوری از مهمترین مشکلات محیطی در مناطق خشک و نیمه خشک است. اخیرا کاربرد محرک های زیستی در کاهش اثرات نامطلوب تنش های محیطی از جمله شوری افزایش یافته است. پژوهش حاضر جهت بررسی اثرات پیش تیمار غلظت های مختلف کیتوزان ، ملاتونین و هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC) روی نهال های دو ساله انار (رقم ملس ساوه) در شرایط تنش شوری بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه مراغه اجرا شد. فاکتور اول شامل شوری در دو سطح (صفر و ۱۰۰ میلی مولار کلرید سدیم) و فاکتور دوم شامل پیش تیمار ملاتونین با غلظت ۵۰ میلی گرم در لیتر، کیتوزان، HPMC، و ترکیب ملاتونین پوشش دار شده با کیتوزان و HPMC همه با غلظت ۱۰۰ میلی گرم در لیتر و آب مقطر به عنوان شاهد بود. نتایج نشان داد تنش شوری منجر به کاهش تعداد برگ، میزان رنگیزه های فتوسنتزی و پایداری غشاء گردید؛ اما میزان پرولین، سوپراکسیددیسموتاز و مالون دی آلدئید را افزایش داد. همچنین پیش تیمار ترکیبی HPMC، ملاتونین و کیتوزان منجر به افزایش تعداد برگ، رنگیزه های فتوسنتزی، پایداری غشاء، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و کاهش مالون دی آلدئید گردید. بعلاوه استفاده از پیش تیمار ملاتونین به تنهایی نیز اثرات مثبتی بر رشد گیاه و کاهش میزان پراکسیدهیدروژن داشت. بر اساس نتایج پژوهش حاضر به منظور کاهش اثرات منفی تنش شوری پیش تیمار ترکیبات HPMC، ملاتونین و کیتوزان و بویژه ملاتونین پوشش دار شده با کیتوزان و HPMC توصیه می شود.

تاثیر استفاده ازملاتونین، کیتوزان و هیدروکسی پروپیل متیل سلولز بر برخی صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی انار Punica granatum L. تحت تنش شوری Keywords:

محلول دهی , محرک زیستی , نهال , تنش اکسیداتیو