بهینه سازی شرایط کشت درون شیشه ای و بررسی اثر تنش شوری در انگور رقم اسکارلت

انگور به عنوان یکی از پرمصرف ترین محصولات باغی جهان شناخته می شود. با این حال به علت مقاومت اندک آن نسبت به تنش شوری، چالش های فراوانی در زمینه تولید آن وجود دارد. یکی از ارقام اصلاح شده انگور، رقم اسکارلت سلطنتی می باشد. به منظور مطالعه اثر تیمارهای هورمونی و محیط کشت بر پرآوری رقم اسکارلت، سه غلظت هورمونBAP به ترتیب ۰، ۴/۴۴ و ۸/۸۸ میکرومولار و سه غلظت هورمون NAA به ترتیب ۰، ۲/۶۸ و ۵/۳۷ میکرومولار در محیط های کشت MS و DKW، به صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملا تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان از برتری تیمار محیط کشت MS حاوی ۴/۴۴ میکرومولار BAP به همراه ۲/۶۸ میکرومولار NAA، نسبت به سایر تیمارها با ۶۷/۷۷ درصد پرآوری بود. همچنین به منظور بهینه سازی محیط کشت ریشه زایی، سه غلظت هورمون ۰، ۲/۴۶ و ۴/۹۲ میکرومولار IBA و سه غلظت هورمون IAA به ترتیب ۰، ۲/۸۶ و ۵/۷۱ میکرومولار در محیط های کشت MS و DKW، به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه آماری کاملا تصادفی اعمال شدند. بررسی صفات ریشه زایی نیز نشان از برتری تیمار محیط کشت DKW حاوی ۴/۹۲ میکرومولار هورمون IBA با ۸۱ درصد ریشه زایی بود. پس از بهینه سازی محیط کشت، تیمار های شوری شامل ۴ غلظت ۰، ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ NaCl mM در قالب طرح کاملا تصادفی اعمال شد. نتایج مربوط به صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمایی نشان از مقاومت گیاه نسبت به سطح تنش mM ۵۰ بود، با این حال رقم اسکارلت قادر به تحمل سطوح ۱۰۰  و ۲۰۰mM  نبوده و نسبت به این سطوح حساس می باشد.

بهینه سازی شرایط کشت درون شیشه ای و بررسی اثر تنش شوری در انگور رقم اسکارلت Keywords:

تنظیم کننده های رشد گیاهی , پرآوری , محیط کشت پایه